Le CorniaudLe Corniaud was in 1965 een prestigeobject van de Franse cinema: de televisie deed de bioscoop steeds meer concurrentie aan, en filmproducenten probeerden het publiek terug te winnen met elegante producties: regisseur Gérard Oury kreeg de beschikking over een groot budget en mocht werken met twee van de populairste komieken van die tijd: Bourvil en Louis de Funès. De film werd een doorslaand succes: 11 miljoen Fransen kochten een kaartje (waarmee Le Corniaud de meest succesvolle Franse film tot dan toe werd). De rest van Europa volgde al snel. Bourvil speelt Antoine Maréchal, een sukkel die jaarlijks met zijn Lelijke Eend op vakantie gaat naar het zuiden. Dit keer botst hij op het eerste kruispunt op de slee van de driftige zakenman Léopold Saroyan (De Funès). Het draait uit op ruzie, maar de volgende dag wordt Maréchal opgebeld door Saroyan: de zakenman heeft spijt en stelt voor dat Maréchal voor hem een Cadillac op te halen in Napels. Hij mag er dertien dagen over doen, en krijgt nog een zakcentje toe. Op die manier kan hij toch nog vakantie vieren. Wat Maréchal niet weet, is dat Saroyan eigenlijk een gangster is, en dat de Cadillac vol zit met smokkelwaar: drugs, edelstenen en de grootste diamant ter wereld … Het scenario van Le Corniaud was gek genoeg gebaseerd op een ware gebeurtenis (die ook zou worden gebruikt voor The French Connection): een onschuldige Franse TV-presentator was door gangsters misbruikt om een lading drugs naar Marseille te smokkelen. De film is ook een soort road movie: tussen Napels en Bordeaux (waar Maréchal de Cadillac moet afleveren) worden de toeristisch meest interessante plekjes aangedaan, en alles wordt fraai in beeld gebracht. Le Corniaud is een heerlijke parodie op de gangsterfilm: niemand deugt (behalve Maréchal natuurlijk), iedereen zit achter de smokkelwaar aan, en alles loopt fout. Diverse komische momenten zijn heel beroemd geworden, zoals de scène onder de douche, de scène met de autolift en de parodie - van De Funès - op Modern Times van Chaplin. Het filmen van de botsing, waarbij de Eend van Maréchal geheel uit elkaar valt, was in 1965 een nog tamelijk gevaarlijke onderneming, vandaar dat de scène als allerlaatste werd opgenomen. * De titel van meest succesvolle Franse film aller tijden behield Le Corniaud slechts één jaar. De opvolger La Grande Vadrouille (uiteraard ook met De Funès en Bourvil) lokte maar liefst 17 miljoen Fransen naar de bioscoop.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |