JawsVoor de paar lezers die deze film nog niet gezien hebben: het is een verfilming van het boek De Zomer van de Witte Haai van Peter Benchley. Het is een van die spreekwoordelijke uitzonderingen waarbij de film beter is dan het boek. Naast de film zelf werd ook de score van John Williams klassiek. Het bekende aanzwellende thema dat het naderen van de haai aankondigt, is min of meer synoniem geworden voor ‘gevaar’. Het verhaal speelt zich af op een klein eilandje, Amity, voor de kust van Massachusetts. Een jonge vrouw wordt tijdens een nachtelijke zwempartij aangevallen door een haai. De plaatselijke sheriff, Brody, wil alarm slaan, maar de burgemeester wil de zaak liever in de doofpot stoppen, met het oog op de het toerisme. Volgens de gealarmeerde oceanograaf Hooper is de aanval niet het werk van een tijgerhaai, maar van een veel grotere Witte Haai. Pas nadat er een tweede en derde slachtoffer zijn gevallen, wil burgemeester Vaughn ingaan op het aanbod van de haaienjager Quint om het dier te doden voor $ 10.000. Samen met Chief Brody en Hooper, zet Quint de jacht in … Regisseur Spielberg had voortdurend te kampen met tegenslagen, maar die pakten telkens goed uit. De drie hoofdrolspelers konden niet goed met elkaar opschieten, en Spielberg maakte daar handig gebruik van. Het gekke gezicht dat Richard Dreyfuss achter de rug van Robert Shaw trekt, was blijkbaar een spontane reactie. Het weer werkte ook niet mee: bij veel strandscènes, bleef het kwik steken op een graad of 14, en de meeste zwemmers rilden voortdurend van de kou. Ook dat kwam Spielberg goed uit, want hij wilde graag dat de zwemmers rilden (van angst). Ten slotte weigerden de mechanische haaien (er waren er drie) die voor de film waren ontworpen, voortdurend dienst (ze werden flaws genoemd). Spielberg kon daardoor de aanwezigheid van de haai in veel scènes enkel suggeren. Een geluk bij een ongeluk: vooral het suggestieve eerste uur is geweldig spannend. Zo’n 35 jaar na dato blijkt Jaws nog altijd een bijzondere filmervaring. De film verliest wat aan kracht tijdens het laatste halfuur, omdat de haai daarin te veel een monster wordt dat over een bovennatuurlijke kracht en intelligentie beschikt, maar het explosieve slot (hoewel eigenlijk onzinnig) is dan weer een voltreffer.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |