Jaren geleden is er op Valentijnsdag een grote slachtpartij aangericht in een klein Canadees mijndorpje. Dader was de kompel Harry Warden, die een jaar eerder bij een explosie om het leven kwam. Tien jaar later komt  Tom Hanniger, die bij toeval de eerdere slachting overleefde, terug naar zijn geboortedorp. Hij heeft besloten zijn aandelen in de mijn te verkopen. Hierdoor krijgt hij onmiddelijk een slechte naam onder de bewoners; zij zijn voor hun inkomen immers afhankelijk van de mijn.
 

Gelijk met Tom's terugkomst blijkt er ook een nieuwe slachter actief te zijn. Het lijkt erop dat Harry Warden weer terug is om nog meer slachtoffers te maken. Hoe dit mogelijk is, is volstrekt onduidelijk, tien jaar geleden is hij immers om het leven gebracht. Toch vloeit het bloed rijkelijk. Als dan ook nog blijkt dat Harry's graf is opengebroken is het duidelijk dat het dorp zich opnieuw klaar moet maken voor een heleboel doden.
 

My Bloody Valentine is een remake van / sequel op de gelijknamige Canadese film uit 1981, die door Quentin Tarantino de beste slasher ooit is genoemd. Dat belooft natuurlijk heel wat en legt de lat bovendien hoog. Gelukkig hebben de filmmakers er een 3D film van gemaakt. Niet met geavanceerde filmtechnieken zoals in Avatar, maar met het ouderwetse rood-groene brilletje. Aangezien de graphics van de film hiermee enorm lelijk worden, heb ik ervoor gekozen de film in 2D te bekijken.
 

Hierdoor wordt duidelijk dat 3D-films op momenten qua opzet daadwerkelijk anders zijn dan de traditionele film. Er is nu bijvoorbeeld veel aandacht gestoken in het '3D maken' van actiescènes. Zo zien we regelmatig hakbijlen of andere zaken het beeldscherm uitvliegen. Althans, in 2D kun je dat 'vliegen' beter weglaten. Het leidt eerder af van de filmervaring, omdat het effect simpelweg niet werkt. Ik hoop niet dat we dat soort zaken in de toekomst vaker gaan zien.
 

De film zelf dan. Om kort te zijn, het is niet veel bijzonders. Het eerste half uur brengt voldoende vermaakt, omdat we de genoemde hakbijl op botte wijze een aantal lichaamsdelen zien binnendringen. Bloed vloeit dan ook rijkelijk in My Bloody Valentine. De actie wordt verder opgeleukt door Betsy Rue, die ruim vijf minuten in haar nakie probeert de ontvluchten aan de slasher. Later krijgt deze prent meer trekjes van een politiethriller en gaat het tempo drastisch omlaag. Dan opeens valt ook het zwakke acteerwerk van de cast op. Met name hoofdrolspeler Jensen Ackles laat zien dat hij een eendimensionale acteur is. De eindscènes weten My Bloody Valentine ook niet meer te redden. Deze prent verschiet haar kruit in dertig minuten en moet het dan met losse flodders doen.

Collega Boobytrap heeft deze film reeds eerder besproken en beoordeelde hem met een 6,5. Waarom? Dat kun je hier lezen.