The King's Speech

De Britse biografische film The King’s Speech, over het leven van Albert George, de tweede zoon van Koning George V die door een speling van het lot, en tegen zijn zin, op de Britse troon terechtkwam, is de meest bekroonde film van het afgelopen jaar. De film won zeven Golden Globes, vier Oscars, en meerdere speciale prijzen op internationale festivals.

Albert, door zijn familieleden Bertie genoemd, leidt een gelukkig leven. Zijn grootste angst is spreken in het openbaar, omdat hij stottert, maar omdat zijn oudere broer Edward troonopvolger is, hoeft hij dat gelukkig niet zo vaak te doen. Zijn vrouw stuurt hem niettemin naar de excentrieke spraakleraar Lionel Louge, van wie wordt gezegd dat hij iedereen van zijn spraakgebrek kan genezen. Albert gooit er tijdens de lessen met de pet naar, maar na de dood van zijn vader, Koning George, wordt al snel duidelijk dat Edward geen geschikte opvolger is. Hij is onverschillig en weigert zijn verhouding met een getrouwde vrouw, Wallis Simpson, te verbreken. Uiteindelijk doet Edward troonsafstand en wordt Albert gedwongen om de troon te bestijgen. Nu wordt spreken in het openbaar plots een halszaak …

De vraag is natuurlijk of The King’s Speech het meesterwerk is dat velen er (blijkbaar) in zien. Welnu, het is vooral de film van twee acteurs: Colin Firth en Geoffrey Rush. Dankzij hun spel komt de ongemakkelijke vriendschap tussen beide personages, die uiteindelijk zeer hecht zou worden (ze bleven tot aan de dood van Koning Bertie dikke vrienden) goed uit de verf. Er is een fabelachtige scène in het Wembleystadion waarin de angst voor Albert om in het openbaar te spreken voelbaar wordt, en ook het slot, de toespraak aan het begin van de Tweede Wereldoorlog vanuit de benauwde BBC-studios, is beklemmend gefilmd. Er zijn mooie bijrollen voor met name Guy Pearce (bijna onherkenbaar) als broer Edward, en Timothy Spall als Winston Churchill. Verder is zo’n beetje iedereen die naam heeft binnen de Britse filmwereld van de partij. Het Engels dat gesproken wordt, is een streling voor het oor.

Dat is allemaal heel mooi, maar regisseur Hooper laat ook een paar steekjes vallen. In een aantal scènes wordt gekozen voor een vette lach, en ondanks een prachtige aankleding, komt het tijdsbeeld eigenlijk maar matig uit de verf. Een meesterwerk zou ik The King’s Speech niet willen noemen, maar voor het overige is het film waarnaar ik met plezier gekeken heb.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Lan feng zheng (The Blue Kite) (drama / speelfilm : 7.5)
- The Social Network (drama / speelfilm : 7)
- Lincoln (drama / speelfilm : 7)
- Komt een vrouw bij de dokter (drama / speelfilm : 6.5)
- Taxi Driver (drama : 9)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie speelfilm eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10