Kabuli Kid

Worden er in Afghanistan films gemaakt? Wel degelijk! En het verrassende is dat Kabuli Kid zo leuk is. Zeker, regisseur Barmak Akram laat zien dat zijn land 25 jaar lang het toneel is geweest van oorlogen, maar zijn film is naast dramatisch ook vaak grappig, soms bijna speels.

Khaled is een taxichauffeur in Kabul. Op een dag laat een vrouw in een boerka haar baby achter in de auto. Khaled zit met de handen in het haar. Op het politiebureau is alleen een nachtwaker aanwezig, en in het weeshuis is men niet geïnteresseerd in een baby: de directeur heeft zojuist Franse gasten op bezoek die geld in het weeshuis willen steken, en het enige personeelslid is te lui om ook maar een hand uit te steken. Ten einde raad probeert Khaled het jongetje in een andere taxi achter te laten, maar zijn collega brengt de baby braaf terug naar de ‘verstrooide’ vader. Er zit niets anders op dan het hummeltje mee naar huis te nemen.

Ook thuis heeft Khaled het niet gemakkelijk. Hij heeft vier dochters (en hij zou zo graag een zoontje hebben …) en zijn inwonende vader - een intellectueel die onder de Talibaan zijn job aan de universiteit heeft verloren - kijkt op hem neer. Zijn dochters willen niet uitgehuwelijkt worden omdat ze hebben gehoord dat vrouwen binnen het huwelijk altijd slaag krijgen, en ook buiten de deur vindt Khaled geen rust: een van zijn vrienden sympathiseert met de Amerikanen, een andere was juist gecharmeerd van de Russische bezetter, en die twee …ach ja, het is ook altijd wat.

Regisseur Akram (tevens scenarist en componist van de filmmuziek) grijpt dit eenvoudige verhaaltje aan om ons een inkijkje te geven in het dagelijkse leven in zijn verscheurde vaderland: de wegen zijn stuk gebombardeerd, verkeerslichten werken niet, bedelaars sturen het verkeer in de war, en overal is corruptie en/of onverschilligheid. Films over mannen die met baby’s worden opgescheept, zijn vaak sentimenteel en sukkelachtig (denk maar aan Three Godfathers of Tsotsi). Het contrast van stoere mannen die plots sukkels worden, moeten wij dan ontroerend vinden. Akram pakt het slimmer aan: zijn hoofdpersoon Khaled is een beetje een rare snuiter, hij is kortaangeboden, snauwt tegen zijn vrouw en dochters, en zou het liefst de hele dagen doorbrengen met zijn duiven. Juist omdat hij zo menselijk is in al zijn tekortkomingen, gaan we hem uiteindelijk een sympathiek vinden.

Kabuli Kid telt wel een paar tekortkomingen. Er gebeurt weinig en het tempo is gezapig, fans van Superman of Justin Bieber zullen het vast een saaie bedoeling vinden. Maar het loont de moeite om te wachten op het slot, dat je als kijker een emotionele opstopper verkoopt. Kabuli Kid is klein maar fijn.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Blue Jasmine (drama / humor : 8)
- The Kids are All Right (drama / humor : 7.5)
- The Commitments (drama / humor : 7.5)
- Groenten uit Balen (drama / humor : 7)
- Hannah and her Sisters (drama / humor : 7)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie humor eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10