Un Ange à la Mer

Hoewel de Belgische cineast Frédéric Dumont in 1961 werd geboren, is Un Ange à la Mer zijn speelfilmdebuut. Tot voor kort filmde hij enkel documentaires en korte films. Un Ange à la Mer is gesitueerd in het zuiden van Marokko, onder Europese ex-pats, en is gebaseerd op Dumont’s persoonlijke herinneringen aan zijn vader.

Un Ange à la Mer begint met een scène die op het eerste gezicht levensgeluk uitstraalt: een man (hij wordt niet bij name genoemd) komt thuis na een zakenreis naar Rome. Hij heeft voor iedereen cadeaus meegebracht en wordt liefdevol begroet door zijn vrouw en twee zoontjes. Maar dan zegt de collega van de man iets tegen diens echtgenote:

“Uw man begint weer af te glijden, het was bijna onmogelijk om in Rome met hem te werken.”

De man is manisch-depressief en bang om de greep op zijn leven te verliezen. Zijn oudste zoon heeft zich van hem afgekeerd en zijn vrouw flirt met zijn collega. Zijn enige houvast in het leven is zijn jongste zoontje, Louis, die nog te jong is om te begrijpen wat er gaande is, maar aanvoelt dat hij bezig is om zijn vader, zijn grote held en voorbeeld, te verliezen. Op een middag roept de vader Louis bij zich en zegt dat hij hem een geheimpje wil verklappen: Dit is de laatste keer dat we elkaar zien, aldus de vader, want vanavond pleeg ik zelfmoord.

De volgende morgen is de vader nog in leven, maar Louis wil hem nu niet meer uit het oog verliezen, om dat iedere keer de laatste kan zijn. Hij  zou een  engelbewaarder voor hem willen zijn, maar voelt zich steeds meer als de engel uit het gedicht (van Charles Baudelaire) dat hij voor een toneelstukje op school van buiten heeft geleerd:

Ange plein de gaieté, connaissez-vous l'angoisse ?

(Vrolijke engel, weet jij wat het betekent om bang te zijn ?)

Vader en zoon spelen soms vrolijke spelletjes, maar hun opgewektheid kan hun ongerustheid nauwelijks verbergen. De verlatenheid van het Zuid-Marokkaanse landschap, weerspiegelt de eenzaamheid die beiden voelen in een wereld die te groot lijkt voor hun persoonlijke angsten.

Un Ange à la Mer werd nauwelijks in het normale bioscoopcircuit verspreid, maar op het Festival van Karlovy Vary (Karlsbad), het Tsjechische Cannes, sleepte de film de hoofdprijs in de wacht. De film schetst een aangrijpend, kwetsbaar beeld van een vader-zoon-relatie, en geeft prachtig spel te zien van Olivier Gourmet (bekend van de films van de gebroeders Dardenne) en de pas 12-jarige Martin Nissen. Er zijn wel een paar tekortkomingen. Technisch is de film niet sterk, en om het versplinterde  en troebele wereldbeeld van de personages weer te geven, is de montage nogal brokkelig gehouden, en zijn sommige scènes doelbewust onscherp gefilmd.  Deze symboliek is te opzettelijk en werkt averechts. Verder komen enkele bijrollen niet goed uit de verf. Met name de Franse actrice Anne Cosigny komt er een beetje bekaaid af als de moeder.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Taxi Driver (drama : 9)
- Wandafuru Raifu (After Life) (drama / fantasy : 8.5)
- Le Gamin au Vélo (drama : 8.5)
- I Wish (Kiseki) (drama : 8.5)
- Jean de Florette (drama : 8.5)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10