Thelma & LouiseThelma is getrouwd met Darrel, een egoïstisch zwijn dat het liefst zuipend voor de televisie hangt. Louise heeft een echtgenoot die oprecht van haar houdt, maar bijna nooit thuis is. Op een dag besluiten de twee vrouwen er even tussenuit te knijpen. Omdat ze als vrouwen kwetsbaar zijn, steekt Louise een revolver op zak. In een bar leert Thelma een man kennen die een oogje op haar heeft. Als ze hem aan het slot van de avond probeert af te wimpelen, probeert hij haar te verkrachten. Louise is getuige van het voorval en schiet de bruut neer. In paniek vluchten Thelma en Louise richting Mexicaanse grens … Thelma & Louise is in de eerste plaats een feministische road movie, maar de film doet soms ook denken aan een western. Het laatste halfuur speelt zich af in de staat Arizona, op locaties als de Grand Canyon en Monument Valley, bekend uit Sergio Leone’s Once upon a Time in the West en talloze films van John Ford. Het slot lijkt op dat van Butch Cassidy and the Sundance Kid. Net als de twee historische personages, weigeren Thelma en Louise zich uiteindelijk over te geven aan de autoriteiten. Butch Cassidy and the Sundance Kid eindigt met een freeze frame van de twee mannen die een kogelregen tegemoet lopen, Thelma & Louise eindigt met een freeze frame van de twee vrouwen die met hun auto over de rand van een afgrond rijden. Het zal voor velen een beetje verrassend zijn dat deze relatief ‘kleine’ film werd geregisseerd door Ridley Scott, die we tegenwoordig vooral kennen als regisseur van dure spektakelfilms zoals Gladiator of Robin Hood. Scott had echter een mindere periode achter de rug, en Thelma & Louise betekende voor hem een geslaagde comeback. Susan Sarandon en Gina Davis zijn beiden geweldig en vullen elkaar goed aan. Sarandon was reeds vrij bekend, maar voor Davis was het de eerste grote rol. Velen voorspelden haar een grote toekomst, maar haar verdere carrière werd een aaneenschakeling van teleurstellingen. Er zijn mooie bijrollen van Harvey Keitel (als de rechercheur die achter het tweetal aanzit) en Brad Pitt (als een aalgladde oplichter die Thelma versiert). Ook Pitt was nog relatief onbekend. Hij maakte de verwachtingen echter wel waar. De film is een typisch product van zijn tijd, de vroege jaren negentig, en sommige scènes worden bedorven door de overdreven ‘leuke’ toon die veel films uit die periode kenmerkt. Het is echter één van de betere films in zijn soort, een geslaagde combinatie van tragedie en komedie.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
   |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
