Pohwasogeuro (71 Into the Fire)

We schrijven 1950, vijf jaar na de opdeling van Korea in het (door de VS gesteunde) Zuiden en het (door China gesteunde) Noorden. Zonder waarschuwing, vallen Noordelijke troepen het Zuiden binnen. Het gevolg is een nagenoeg totale overrompeling.

71 Into the Fire begint met een cruciale gebeurtenis in de Koreaanse geschiedenis. Het leger en de bevolking zijn op de vlucht voor het communistische invasieleger. Een Zuidelijke officier besluit een brug over de Nakdong rivier op te blazen. Hierbij komt een groot aantal burgers om het leven. De legerleiding tracht vervolgens tijd te winnen door de burgerbevolking te mobiliseren en van wapens te voorzien. De bewaking van een strategisch belangrijke post, wordt toevertrouwd aan 71 jongeren, scholieren en studenten, aangevuld met een paar straatschoffies. Tot ieders verbazing bieden de jongeren hevig weerstand aan het Noordelijke leger. Uiteindelijk zullen ze 11 uur stand houden, lang genoeg voor het Zuidelijke leger om zich te hergroeperen en een tegenaanval in te zetten.

Van links naar rechts: Choi Seung-Yun, Kwon Sang-Woo, Kim Seung-Wo, Cha Seung-Won

In Zuid-Korea gelden de jongeren (net als de burgerslachtoffers die vielen bij de brug) als nationale helden, martelaren die stierven voor vrijheid en vaderland. De Noordelijke opmars kwam tot stand bij de Nakdong rivier, en een blik op het kaartje links, zal duidelijk maken hoe ver die opmars was gevorderd. De film geeft natuurlijk een geromantiseerd beeld van de gebeurtenissen. Het scenario blijft een beetje achter bij het spektakel. Er zijn nogal wat sentimentele scènes en de heroïek wordt soms nodeloos opgeblazen (in dit geval letterlijk). Het acteerwerk is ook wisselend. Zo werd, om de jeugd naar de bioscoop te lokken, een zanger van een populaire jongensband gecast als één van de hoofdrolspelers. Deze Choi Seung-Yun (als artiest bekend als T.O.P.) brengt het er aardig vanaf, maar het betere acteerwerk komt toch van Cha Seung-Won (als grimmige Noordelijke officier) en Kim Seung-Woo (als de Zuidelijke oppperbevelhebber).

Er was vooraf kritiek op de keuze van John H. Lee als regisseur. Lee is een geboren Koreaan (geboortenaam: Jae-Han Lee), maar heeft het grootste gedeelte van zijn leven in de VS gewoond. Zijn aanpak is soms pompeus, maar het materiaal lijkt deze benadering goed te verdragen. Zijn internationale oriëntatie blijkt uit zijn inspiratiebronnen: er zijn invloeden aan te wijzen van Spielberg (Saving Private Ryan) en John Woo, maar ook van zijn beroemde landgenoot kim-Ji Woon (A Bitterweet Life). De actie is overweldigend, explosief, verpletterend. Vuur, kogels, explosies, bommen en granaten, het kan niet op. Wie over een surround set beschikt krijgt ook weer eens waar voor zijn geld. Klaboem, pats, poing. Mijn oren suizen nog na.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Gettysburg (oorlog / drama : 7.5)
- De Overval (oorlog / drama : 7.5)
- Commandos (oorlog / drama : 7)
- Passchendaele (oorlog / drama : 7)
- Lebanon (oorlog / drama : 7)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie oorlog eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie drama eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10