Charley Brewster is een groot horrorfan. Hij mist de wekelijkse televisieshow Fright Night met vampierenjager Peter Vincent dan ook nooit. Als er in de stad een aantal vermissingen zijn, verdenkt Charley al gauw zijn nieuwe buurman Jerry Dandrige van wie hij denkt dat het een vampier is. Hij schakelt de hulp van Vincent in, maar deze kan helaas niets voor hem betekenen. Ook de politie is weinig behulpzaam. Met zijn vriendin Amy en beste vriend Evil Ed gaat hij verder op onderzoek uit. Jerry is er echter niet van gediend dat er te veel in zijn privéleven wordt gespeurd en besluit daarop op de drie vrienden te gaan jagen.
 

Horrorfilm met flink wat komische ingrediënten die een typisch product van de jaren tachtig is. Je weet wel, foute synthesizer muziek, foute kapsels en kleding die echt niet kan. Ook het acteerwerk is kenmerkend voor deze periode: zeker niet sterk, maar wel karakterbeschrijvend. Voor een horror is de speelduur aan de lange kant, maar dat stoort niet door de opbouw waarbij er weinig ruimte voor rust is. Al vrij snel in de film ontpopt Charleys buurman zich als vampier, waarmee tussen beiden een kat-en-muisspelletje begint dat de kijker meermaals zal laten verrassen. Ook de afwisseling in settings mag in dit kader als een pluspunt worden gezien.
 

In 1988 is er een vervolg op Fright Night verschenen, dat tegen de verwachting in prima te verstouwen is. Of dat ook gaat gelden voor de remake die voor 2011 op de agenda staat is nog maar de vraag. Mijn vermoeden is dat het typische sfeertje van Fright Night in een moderne hervertelling zeer waarschijnlijk niet goed overkomt.