Carole is een jonge Belgische manicure die samen met haar zus Helen in Londen woont. De dromerige vrouw is nogal verlegen en gaat op vreemde wijze met het andere geslacht om. Ze lijkt bovendien weinig focus op haar werk te hebben, hetgeen haar thuis houdt en slecht doet functioneren. Ook ontwikkelt Carole waanbeelden van muren in het huis die kraken en scheuren vertonen en handen die haar willen vastpakken.
 

Als op een dag Colin voor de deur staat, een man die al een tijdje een oogje op haar heeft en een aantal versierpogingen heeft ondernomen, slaat Carole hem neer met een kandelaar. Zijn lichaam dumpt ze in haar badkuip. Later komt de huisbaas langs, die na een poging tot verkrachting door Carole wordt afgemaakt met een scheermes. Als Helen thuiskomt ontdekt ze de lichamen en wordt de authoriteiten ingeschakeld. We zien als kijker nog een shot van een oude groepsfoto, waarop we Carole zien, die zeer moeilijk naar een oudere man kijkt.
 

Repulsion is de eerste Engelstalige film van Roman Polanski en de tweede die hij buiten zijn thuisland Polen heeft opgenomen. Het is bovendien de eerste uit zijn zelfbenaamde 'apartment trilogy', die verder bestaat uit Rosemary's Baby (1968) en The Tenant (1976). Met deze prent lanceerde Polanski zijn internationale carrière.
 

De status van bekende regisseurs doet veel critici ook met een positieve blik terugkijken op ouder werk. Dat lijkt bij Repulsion ook het geval te zijn. Mij is namelijk niet duidelijk waarop de positieve beoordelingen op veel andere fora en recensiesites zijn gebaseerd. Ik vind dit namelijk een behoorlijk saaie aangelegenheid. De eerste drie kwartier van de prent hadden ze sowieso kunnen schrappen, omdat daarin werkelijk niets gebeurd. Short attention span, blabla, Hollywoodfan, whatever, deze film is gewoon niet zo goed als door anderen beweerd wordt. Ook het acteerwerk van de hoofdrolspeelster is belabberd te noemen en doet niet meeleven met het verhaal. Polanski is een prima regisseur, dat heeft hij ruim voldoende bewezen in zijn carrière, maar Repulsion kan wat mij betreft niet in het rijtje klassiekers worden bijgeschreven.