When a Stranger CallsDeze film wordt gerekend tot het slasher-genre, en dat lijkt op het eerste oog vreemd, want de moorden die in de film worden gepleegd, vinden buiten beeld plaats. En toch heeft When a Stranger calls vrijwel alle kenmerken van de betere slasher-film: geheimzinnige telefoontjes, weerloze slachtoffers, een rondsluipende psychopaat, eenzaamheid, duisternis, dreiging, enorm veel dreiging. Vergis je niet: ook al is de film niet bloedig, het is één van de meest angstaanjagende voorbeelden van het genre. Met name de eerste twintig minuten, worden haast unaniem gerekend tot het allerbeste wat het horrorgenre te bieden heeft.
Die twintig minuten beschrijven een kat-en-muis-spel tussen een psychopaat en een bababysitter. De babysitter (een leuke krullebol met grote ogen) wordt voortdurend opgebeld door een man die haar vraagt of ze al heeft gecontroleerd of de kinderen slapen. Uiteindelijk weet ze de beller zo lang aan de lijn te houden dat de politie hem kan lokaliseren. En jawel hoor: hij bevindt zich niet elders, maar in het huis, en wel in de kinderkamer. Wat er vervolgens precies gebeurt, vertel ik niet. Zeven jaar later ontsnapt de dader, de meermaals veroordeelde moordenaar Curt Duncan, uit de instelling waarin hij werd verzorgd. De rechercheur die hem indertijd heeft gearresteerd, John Clifford, is inmiddels privé-detective en wordt ingehuurd om Duncan op te sporen. Duncan weet telkens aan zijn actervolger te ontsnappen, en komt dan plots degene op het spoor naar wie hij op zoek was: de babysitter van zeven jaar geleden, inmiddels een getrouwde vrouw, en moeder van twee kleine kinderen … De psychopaat wordt gespeeld door de theateracteur Tony Beckley (regisseur Walton wilde per se een acteur die niet bekend was bij het bioscooppubliek). Beckley leed aan kanker en de ziekte was tijdens de opnames al in vergevorderd stadium. In plaats van de psychopaat af te schilderen als een monsterachtige verschijning, ziet het monster er nu uit als een persoon met wie gaandeweg medelijden krijgen … totdat we ontdekken tot wat voor weerzinwekkende daden hij nog steeds in staat is. When a Stranger calls werd opnieuw gemaakt in 2006, maar ik weet niet of deze ‘remake’ dicht bij het origineel blijft. Aangezien het een Hollywood-remake was, waag ik het te betwijfelen. Deze originele film uit 1979 is in elk geval verplichte kost voor horrorliefhebbers. Na de fantastische opening zakt het tempo wat in, maar het wordt nooit saai en het slot is weer angstaanjagend spannend. Indien u bang bent uitgevallen, bekijk de film dan niet alleen.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
