Dan Gallagher heeft het prima voor elkaar: goed huwelijk, prima betaalde baan en een gezonde dochter. Als zijn vrouw een weekende weg gaat met hun dochter, ontmoet hij de vrijgezelle Alex, met wij er onmiddellijk seksuele aantrekkingskracht is. De twee belanden dan ook in bed en hebben een gezellig weekend met elkaar. Dan gaat er vanuit dat de kous daarmee af is, maar Alex denkt hier heel anders over. Ze is vastbesloten om haar geliefde voor zich te winnen, zelfs als ze hiervoor het gezin en leven van Dan volledig kapot moet maken.

Eind jaren tachtig en begin jaren negentig verschenen er de nogal wat erotische thrillers. Regisseur Adrian Lyne was voor een flink aantal hiervan verantwoordelijk. Naast Fatal Attraction regisseerde hij namelijk ook nog Nine 1/2 Weeks (1986) en Indecent Proposal (1993). De hier voorliggende titel is echter beduidend de beste van vrijwel alle rolprenten die in dit subgenre zijn verschenen. Niet voor niets kwamen er zes Oscar-nominaties, waaronder die voor beste film. Geen ervan werd echter verzilverd.

De kwaliteit van Fatal Attraction zit hem mijns inziens niet, zoals je wellicht zou verwachten, in de acteerprestaties van jaren tachtig iconen Michael Douglas en Glenn Close. Niet dat ze het slecht doen, integendeel, maar het zijn ook niet de beste rolvertolkingen die je ooit zult zien.

Waar deze film werkelijk in uitblinkt is het vertellen van een verhaal dat geen seconde verveelt. Met een speelduur van bijna twee uur ligt de valkuil van overbodige scènes om de hoek. Dat gebeurt hier niet. Je blijft bovendien continu benieuwd naar het einde, dat in tegenstelling tot veel whodunnit thrillers niet vooraf te voorspellen is. Dat maakt Fatal Attraction tot een daadwerkelijk spannende film.

Wat ik ook een kunst vind is dat men Douglas in deze film weet neer te zetten als het slachtoffer, terwijl hij degene is die vreemdgaat. Glenn Close is het vreselijke, psychopatische secreet met de borderline stoornis, waaraan elke kijker gegarandeerd een hekel krijgt.

Kortom, een heerlijke jaren tachtig thriller, met een kwaliteit die we tegenwoordig niet meer vaak zien in dit genre.