Lo Strano Vizio della Signora Wardh (Blade of the Ripper)De Signora Wardh uit de titel, wordt gespeeld door de befaamde seksbom uit de jaren zeventig Edwige Fenech, La Fenek (dat wil zeggen De Woestijnvos) voor vrienden en vijanden. La Fenek was namelijk geboren in Algerije, uit Algerijns-Sicilaanse ouders. De vreemde ondeugd die Signora Wardh in de titel wordt toegedicht, heeft betrekking op haar voorkeur voor gevaarlijke en gewelddadige seks. Liefhebbers van kinky thrillers zitten hier dus goed. De vrouw van een diplomaat begeleidt haar man op een buitenlandse rondreis. Aangekomen in Wenen, leest zij over een seriemoordenaar die zijn slachtoffers steevast om het leven brengt wanneer zij een douche of en bad nemen. Dit roept bij haar herinneringen op aan een ex-minnaar, die haar kwelde en vernederde. Uitgerekend die persoon duikt op in Wenen. Maar Signora Wardh maakt het nog ingewikkelder door een verhouding te beginnen met de neef van haar vriendin Carol. En telkens wanneer ze een bad of douche neemt, heeft ze het gevoel dat ze door de moordenaar wordt gadeslagen … Deze giallo wijkt af van de standaard door een geraffineerd scenario, waarbij het thema van de sluipmoordenaar een dwaalspoor blijkt te zijn, dat handig wordt uitgebuit door degene die het werkelijk op Signora Wardh heeft voorzien. Het slot heeft een reeks wendingen in petto, die voor de meeste kijkers volsterkte verrassingen zullen zijn. Denk niet te gauw dat je weet hoe de vork aan de steel zit. Ik wil het kijkplezier van de lezer niet bederven, en zal er verder dus niets over zeggen. Regisseur Sergio Martino stond in 1971 aan het begin van zijn carrière. Lo Strano Vizio … was zijn eerste giallo, en katapulteerde hem meteen tot een van de meest vooraanstaande regisseurs van het genre. De originele invalhoek is reeds een pré, maar de film is ook stijlvol in beeld gebracht. Met George Hilton en Ivan Rassimov beschikte Martino bovendien over twee ervaren genre-acteurs, die een heerlijke dubbelzinnigheid aan hun rollen weten te verlenen. Als La Fenek niet spiernaakt door het beeld loopt, huppelt ze wel rond in een ultrakort minirokje, en ook de Spaanse schone Conchita Airoldi ziet er uit alsof ze dagelijks reeds bij het ontbijt een paar minnaars met huid en haar verslindt. Kortom: Lo Strano Vizio … is de Italiaanse genrecinema op zijn best.
Een fragment van de score van Nora Orlandi werd gebruikt in Kill Bill. Door het vele naakt en de kinky seks, verkreeg de film in 1971 een vertoningsverbod in Groot-Brittanië.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
   |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
