Tinker, Tailor, Soldier, SpyJohn Le Carré schreef Tinker, Tailor, Soldier, Spy in 1974, dus tijdens de Koude Oorlog, en dat is te merken: De Russen zijn nog de grote vijand van het Westen, in Londen staan nog duizenden rode telefooncellen, en internationale boodschappen worden verstuurd per telex. Nostalgie! In 1979 (toen de Koude Oorlog nog in volle gang was) was er ook al een TV-serie, met de beroemde acteur Alec Guinness als George Smiley, de meesterspion. Deze nieuwe verfilming respecteert de structuur van het boek: het verhaal begint in medias res, en het verleden komt tot ons via flashbacks. George Smiley is met pensioen, maar wordt door de leider van de Britse Geheime Dienst, ‘Control’, teruggehaald om een zaak te onderzoeken: een jonge agent, Ricky Tarr, heeft tijdens een missie in Istanboel een alarmerende ontdekking gedaan. De Russische contactpersoon Irina, met wie hij een verboden affaire had, heeft hem verteld dat er zich hoogste kringen van de Geheime Dienst (‘Het Circus’) een dubbelspion heeft genesteld. Smiley had al langer twijfels over bepaalde operaties en bijt zich vast in de zaak. Uiteindelijk weet hij de dubbelspion te ontmakeren en te elimineren. Regisseur Alfredson (bekend van het romantische vampierendrama Låt den rätte komma in) kiest voor een grauw kleurenpalet en een enigszins lome filmstijl om de bedompte sfeer van de Koude Oorlog weer te geven. Londen, Boedapest, Istanboel, alle steden baden in een grijs waas. Het ziet er vaak prachtig uit, maar de lome stijl leidt tot inzinkingen in het verhaal, en Alfredson verliest er kostbare tijd mee, die hij beter had kunnen gebruiken om de personages uit te diepen. Nu blijft alles wat vaag en afstandelijk. Bovendien komt het vaak gevaarlijk dicht bij edelkitsch. De film leeft vooral op in de flashbacks (de liefdesaffaire van Tarr en Irina is een hoogtepunt) en de sporadische actietaferelen. De cast van Tinker, Tailor, Soldier, Spy is indrukwekkend, maar de keuze voor Gary Oldman als George Smiley is verrassend. Oldman staat bekend voor zijn uitzinnige acteerstijl, en George Smiley is wellicht het meest onbeweeglijke (en onopvallende) personage uit de wereldliteratuur, hij wordt beschreven als iemand die haast compleet in de omgeving opgaat. Met zijn bril met jampotglazen is Oldman bijna onherkenbaar. Hij acteert ingetogen en is vrij overtuigend, maar kan Alec Guinness nooit doen vergeten.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |