Even een klein stukje terug in de tijd. In 2002 verscheen actiefilm Spider-Man. Deze prent werd geregisseerd door Sam Raimi en had hoofdrollen voor Tobey Maguire als Spider-Man en Kirsten Dunst als liefje Mary Jane Watson. In 2004 en 2007 verschenen ook nog deel 2 en deel 3, onder dezelfde regie en met dezelfde hoofdrolspelers. Zo'n tien jaar na het verschijnen van eerstgenoemde film was het schijnbaar noodzakelijk de reeks nieuw leven in te blazen. Geen deel 4 dus, maar gewoon helemaal opnieuw beginnen.

Dit betekent dus dat we opnieuw te zien krijgen hoe Peter Parker gebeten wordt door een spin en hij daardoor zijn superkrachten krijgt. Ook zien we hem opnieuw worstelen in zijn relatie met zijn oom en het verwerken van zijn verleden. Als vrouwelijke tegenpool is er gekozen voor Gwen Stacy en als tegenstander mag The Lizard komen opdraven. Het verhaal verder? Dat boeit niet zo, maar laten we het er op houden dat Spidey zijn stad moet redden van het reptielachtige wezen.

Ik ben geen fanboy en lees ook de comics niet. Ik zal daarom ook niet ingaan op alle details rondom de veranderingen en hoe en waarom deze beter zijn dan in de eerste reeks. Dat Spider-Man deze keer weer web kan schieten uit een apparaat in plaats van uit zichzelf zal mij eerlijk gezegd worst wezen. Wie hierin geinteresseerd in kan een simpele zoekopdracht doen en vindt genoeg fora waarop deze ongein wordt ingegaan.

Voor mij is het enige dat telt of de film in kwestie goed is. Dat beantwoord ik met een semi-overtuigend ja. Het was natuurlijk volstrekt onnodig de serie te rebooten en een vierde film zou ook prima zijn geweest. Er moet gezegd worden dat Andrew Garfield en Emma Stone echter een stuk meer genietbaar zijn dan de acteurs uit de eerdere drie films. Ook qua effecten zit alles een stuk strakker in elkaar, maar dat heeft ook gewoom met technische ontwikkelingen te maken. Zo vond ik de 3D-effecten niet heel indrukwekkend.

Het verhaal is erg langzaam, maar dat geeft de kijker de tijd te wennen aan de karakters. Je zult het er immers nog een aantal vervolgfilms mee moeten doen. Qua acteerwerk wordt er over de gehele linie degelijk werk afgeleverd. Dat wil in superheldenfilms nog wel eens anders zijn. Grootste minpunt is wat mij betreft de weinig spectaculaire tegenstander The Lizard, die eigenlijk niet eens een slechterik blijkt te zijn.

Conclusie: een reboot was volstrekt overbodig, maar als losse film beoordeeld is The Amazing Spider-Man de beste film over de spinnenheld die in tien jaar tijd is verschenen.