Een Duits konvooi is met een groep gevangenen op weg naar Tobruk; onderweg pikken zij een gewonde Britse officier op, de enige overlevende van een veldslag. De officier speelt echter toneel: hij is een commando die op deze manier probeert om zo diep mogelijk achter de Duitse linies door te dringen. Het uiteindelijke doel is de vernietiging van de Duitse munitiedepots in Tobruk.
Afgaande op deze synopsis zou je denken dat Raid on Rommel een Italiaanse oorlogsfilm is, maar de namen Richard Burton en Henry Hathaway doen anders vermoeden. Het is een Amerikaanse productie, die werd opgenomen in Mexico (en dus niet in Almeria). Het was een zeer moeizame onderneming. Burton was hertrouwd met Elisabeth Taylor en had zojuist een ontwenningskuur achter de rug, maar in het hete en eenzame Mexico, raakte hij opnieuw aan de drank, en verscheen gaandeweg steeds vaker stomdronken op de set. Er werd in het voorjaar van 1969 begonnen met filmen, en toen de productie anderhalf jaar later werd gestaakt, was de film nog niet af. Uiteindelijk moesten beelden uit het enkele jaren eerder gedraaide Tobruk worden gebruikt om de zaak te voltooien.
Burton doet het ondanks alles niet zo slecht en ook enkele andere acteurs zijn vrij goed, met name Alberty als een Duitse dienstklopper. Het verhaal van de Britse officier die zich laat oppikken en vervolgens zomaar een konvooi overneemt, klinkt echter nogal vergezocht en de film komt (ook door het geleende materiaal) erg verbrokkeld over. Er zijn echter ook wel aardige details, het leukst van al is de aanwezigheid van een Italiaanse prostituee. Met de Duitse gevangenen hebben de Britten na de machtsovername geen problemen, maar de Italiaanse kletst naar goede gewoonte iedereen de oren van het hoofd. Ten einde raad, besluit men maar om haar plat te spuiten.
