Het jaar is 2018 en de Tweede Wereldoorlog ligt inmiddels een flink aantal decennia achter ons. De nazi's hebben echter nog een trick up their sleeves. Na de oorlog is een aantal van hen naar de maan 'geëmigreerd', alwaar ze op de donkere achterkant van het hemellichaam een basis bouwden. Doel: technologieën ontwikkelen waarmee een nieuwe blitkrieg kan worden gestart om het derde rijk alsnog te verwezenlijken.
 

In dat jaar 2018 besluit de eerste vrouwelijke Amerikaanse president dat een nieuwe maanlanding haar een herverkiezing niet kan doen laten mislopen. De astronauten worden echter al snel gevangen genomen door de Duisters, die bang zijn ontdekt te zijn door de aarde. Een klein groepje commandanten wordt op verkenningsmissie naar onze planeet gestuurd, maar raken al snel verward door de enorme technologische voorsprong. Dan besluit de opvolger van Hitler dat het genoeg is geweest. Met zijn zeppelins en superschip de Gotterdämmerung begint de frontale aanval tegen de aarde.
 

Star Wars meets Inglorious Basterds staat er op de hoes van de dvd. Dat is een aardige beschrijving, maar laten we niet vergeten dat we hier met een enorme B-film van doen hebben. Een parodie op een B-film zelfs, waarbij men ingrediënten van de scifi en nazisploitation met elkaar vermengt. De laatste jaren zijn er veel van die nieuwe exploitationfilms uitgekomen, vrijwel allemaal van belabberd niveau. Iron Sky is de eerste waarover ik wel te spreken ben.
 

Tuurlijk, kwalitatief gezien is dit een enorm slechte prent. Oscarwaardig is het allemaal zeer zeker niet, maar dat is juist de bedoeling. Sterkste troef is wat mij betreft de humor die vrijwel continu de plank raakt slaat. Erg geinig is de Amerikaanse neger die door de nazi's een albinosering-serum krijgt toegediend, maar daarna nog steeds denkt een enorme home-boy te zijn. Ook mooi: twee nazi's staan de Playboy te lezen en maken opmerkingen over de geringe beharing van de dames op de centerfols. Zegt er een: "Deze heeft de snor van onze führer." Heerlijk dit soort grappen!