Total Recall (1990)Voor de kleintjes: Len Wiseman was niet de eerste die een film genaamd Total Recall maakte. Tweeëntwintig jaar eerder deed ene Paul Verhoeven het hem voor. In de versie van Verhoeven is Arnord Schwarzenegger een constructiewerker die is getrouwd met Sharon Stone. Geen reden tot klagen, zou je zeggen, maar Arnie (hij heet in de film Douglas Quaid) heeft nachtmerries over Mars en blonde vrouwen hebben eigenlijk niet zijn voorkeur. Quaid zou graag een kijkje te nemen op Mars, maar voor een echte reis heeft hij geen tijd; het bedrijf Rekall (dit is geen typo) biedt echter valse herinneringen aan die niet van echte zijn te onderscheiden. Quaid bestelt een herinnering ... en prompt gaat het mis. Quaid heeft een ingeplant geheugen, het verleden dat hij zich herinnert, is niet dat van hemzelf. Anders gezegd: Quaid is Quaid niet. Maar, zoals hij zelf zegt: Als ik niet mezelf ben, wie ben ik dan wel? Dit soort vragen keren steeds terug in de film: Als een valse herinnering niet van een echte valt te onderscheiden, wat maakt een herinnering dan echt? (het verleden bestaat immers niet meer, we herinneren het ons), en hoe kan men ooit zeker weten dat men iets daadwerkelijk beleeft? Hoe kan men weten dat het heden geen herinnering is? Geen droom is? Quaid blijkt in werkelijkheid (?) Hauser te heten, en voor een zekere Cohaagen te hebben gewerkt, een ondernemer die op mars een kolonie heeft gesticht. De blonde echtgenote was een spion van Cohaagen, die hem in de gaten moest houden. Hauser (of toch Quaid?) reist naar Mars, waar hij een ingewikkeld complot blootlegt, de donkere vrouw ontmoet naar wie zijn voorkeur uitgaat, en in contact komt met het verzet. Op het beslissende moment zal hij opnieuw (en nu definitief) moeten kiezen tussen de twee identiteiten die om de voorrang strijden. Maar hij zal nooit zekerheid krijgen of zijn keuzes 'echt' zijn, of slechts droombeelden. Toen de auteur Philip K. Dick in 1982 overleed, was zijn naam bijna compleet vergeten. Ridley Scott bracht daar in hetzelfde jaar verandering in met Blade Runner, een verfilming van de roman Do Adroids dream of Electric Sheep? Dankzij Blade Runner en Total Recall (plus tal van andere verfilmingen) geldt Philip K. Dick vandaag de dag als één van de grootste SF-auteurs uit de geschiedenis. Zijn bijnaam is de 'Dostojevski van de science fiction': net als de Russische romanschrijver, gaat hij uit van filosofische problemen die in verhaalvorm minutieus worden onderzocht. Total Recall is gebaseerd op een kort verhaal van Dick, getiteld We remember it for you wholesale (Dick was een grootmeester in het bedenken van titels). Het bood Verhoeven ideale stof om zijn fantasie op los te laten. Het ontwerp van de toekomstige aardse beschaving is koel, van een bijna Mondriaanse soberheid, terwijl de kolonie op Mars claustrofobisch en angstaanjagend oogt, het laboratorium van een interplanetaire gek: arbeiders worden blootgesteld aan straling, mismaakte vrouwen tot prostitutie gedwongen, en de eerste mutanten van het mensenras hebben zich al aangediend. De film biedt Paul Verhoeven ook de kans om twee andere voorliefdes uit te leven: die voor bizarre humor en die voor grof geweld. De humor heeft zoals altijd mijn zegen, met het geweld gaat hij soms wat over de schreef en dan krijgt het allemaal iets potsierlijks. Over één ding kunnen we echter kort zijn: voor Total Recall was 1990 een beter bouwjaar dan 2012. Stukken beter.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
      |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
