Een gemuteerde krokodil, formaatje huizenhoog, richt een ravage aan ergens in Thailand. Een zooi aan mensen wordt door de uit de kluiten gewassen reptiel versnaperd. Maar een wetenschapper, van wie het dochtertje is opgevreten, heeft een logica ontdekt in het gedrag van de krokodil. Zo zit tussen de maaltijden van het beest steevast drie dagen en volgt ook de eetplek een voorspelbaar patroon. En ik maar denken dat het domme beeesten waren. Enfin, samen met wat stoere, tot de tanden bewapende, kerels besluit de wetenschapper de croc op zee op te wachten...

Een vermakelijk zooitje van een creature feature uit Thailand; zo lust ik ze wel meer. Vervelen doet de prent namelijk zeer zeker niet. Het is er een die zo slecht is, dat ' ie goed is. Het verhaal slaat nergens op en de acteurs kun je enkel uitlachen. Het geinigste element wordt echter gevormd door de bedenkelijke special effects: Ronduit hilarisch! Zo zien we dames met blote borsten het uitgillen in een enorme rubberen krokodillenbek en loopt er een normale krokodil langs maquettes en miniatuurhuisjes om de zogenaamd enorme omvang van het dier te duiden. In dezelfde trant is het fragment waarin een hagedis over een speelgoedbootje wordt gegooid. Muhaha!

Deze 'horrorfilm' is een grote foute boel, waarvoor zelfs toeristen zijn geronseld om gillend door het beeld te rennen, of met rode vloeistof in de mond doodsbakkesen uit te beelden, voordat ze onder water worden getrokken.

Het enige dat jammer is dat er een echte animal kill in zit: Een krokodil wordt op lafhartige wijze gedood. Dit gebeurde overduidelijk tijdens een sneue toeristische voorstelling, en was ongeacht deze productie dus toch wel gebeurd, maar het had van mij niet in de film gehoeven. Voor de rest: Aardig, hersenloos vermaak.