G.I. Joe, de mannelijke tegenhanger van Barbie. Speelgoedpoppen voor jongens, waarbij een stukje vaderlandse trots en de coolheid van het (Amerikaanse) leger voorop staan. De poppen hebben al diverse comics, tekenfilms en andersoortige spin-offs opgeleverd. Met The Rise of Cobra kan er nu ook een real life verfilming aan dit rijtje worden toegevoegd.

De aarde in de nabije toekomst. Cobra is een organisatie van bad guys die uit zijn op werelddominantie. Ze hebben hiertoe een aantal raketten gestolen die hele steden kunnen wegvagen. In plaats van het dreigen te gebruiken hiervan, is Cobra voornemens ze gewoonweg in te zetten. Het is aan de G.I. Joe's om de slechterikken tegen te houden.

Laten we met het positieve beginnen: de actie is frequent, iets wat we graag zien in een actiefilm. Deze scènes zijn bovendien ook nog redelijk vermakelijk. De achtervolging door Parijs mag zelfs spectaculair genoemd worden. Helaas slaat The Rise of Cobra regelmatig enigszins door. Een groot onderwatergevecht is zo massaal en zit zo vol met (matige) special effects dat het nogal aandoet als overkill. Minder is meer is een statement dat aardig van toepassing is op deze prent.

Buiten de actie is er overigens niet veel te genieten in deze film. Zoals je kunt verwachten is het acteerwerk niet om over naar huis te schrijven. Hoofdrolspeler Channing Tatum speelt als een stijve wc-rol en zijn maatje Marlon Wayans speelt een typische excuusneger. Waarom is er van zijn rol niet een coole dude gemaakt in plaats van een irritante clown?

Het Amerikaanse nationalisme dat van de film afdruipt zal de gemiddelde Nederlander ook snel laten afhaken. Hoewel, ik heb het vele malen erger gezien in diverse oorlogsfilms die ook hier de hemel worden ingeprezen. Conclusie: The Rise of Cobra voldoet voor een actiefilm, maar er komen in dit genre ook betere films uit. Als je echt niets anders meer voorhanden hebt, kun je je hier wel aan wagen.

In 2013 is een vervolg verschenen, genaamd G.I. Joe: Retaliation.