De rust lijkt wedergekeerd voor Dave Lizewsky na al zijn avonturen in de film Kick-Ass uit 2010. Zijn leeftijdsgenoot Chris D'Amico is echter nog niet vergeten dat zijn vader is gestorven door Kick-Ass' toedoen. Deze besluit daarom een nieuwe superheldenidentiteit aan te nemen -The Motherfucker- en een team van slechteriken om zich heen te verzamelen. Doel: wraak op Kick-Ass. Deze is echter met een clubje andere losers bezig om de straten van de stad vrij te houden van kleine misdaad. Als D'Amico zich op dat speelveld begeeft, heeft hij meer kracht nodig. Dat is het moment dat Hit-Girl weer in beeld komt.

Kick-Ass mag gerust een van de verassingen op het gebied van superheldenfilms van de afgelopen jaren genoemd worden. Gezien het succes van die film is het echter geen verrassing dat er een vervolg is gekomen. In de cast geen grote wijzigingen, behalve dat Nicolas Cage niet meer meespeelt. Wat mij betreft is dat geen groot gemis. De rest van de originele acteurs geeft weer acte de presence, hetgeen wel zo fijn is.

Zo leuk als de eerste film is dit tweede deel niet. Toch zijn er genoeg grappen en vechtscènes om een voldoende te kunnen verantwoorden. Een aantal shots had men echter beter uit deze film kunnen knippen. Zo is de scène met Hit-Girl die haar klasgenootjes laat poepen en kotsen te triest voor woorden. Ook de diverse, matige uitgewerkte, romantische subplotjes hadden beter achterwege gelaten kunnen worden. 

Zoals gezegd, een 6 is nog net terecht, maar het oordeel had ook negatief kunnen uitvallen. De koek is mijns inziens nu wel een beetje op, dus op een derde deel zit ik niet te wachten.