Linc Murdock is wagon-master van een trein. Met het zoontje van de dokter, Jamie McPheeters, reist hij af naar een stadje om voorraad te halen. Aldaar ontmoet hij Maria, die getrouwd is met Rance, een van drie Macklin broers, die het stadje angst inboezemen.

Middels een veel te lange flashback komen we erachter dat er een romance was tussen Linc en Maria. Tijdens een vuurgevecht met het trio wordt Maria geraakt door een kogel van Linc. Hij weet te ontkomen, maar is in de veronderstelling dat zijn geliefde dood is. Dit is dus niet zo. Na vijf jaar komt hij opnieuw tegenover de Macklins te staan...

Guns of Diablo is eigenlijk geen speelfilm, maar twee episodes van een serie, The Travels of Jamie McPheeters, gemonteerd tot feature length. Dit was geen ongewone praktijk in de jaren '60, maar het laat zich raden dat het eindproduct kwalitatief vaak te wensen over laat. Zo ook hier.

De prent is nogal praterig en er is bar weinig actie. Er vallen maar twee schietpartijen op te tekenen. Hiervan is alleen de laatste om aan te gluren.

Het leukste aan dit geval is de vertolking van Kurt Russell als het titelpersonage van de serie. Als klein jochie acteerde hij al niet slecht. En dat met behoorlijk wat tekst. Charles Bronson doet zijn standaardding, maar regisseur Boris Sagal weet daar duidelijk bij lange na niet zoveel mee aan te vangen als Sergio Leone. Niet dat dat een schande is, maar dit heeft meer weg van Little House on the Prairie, om maar eens wat te noemen.

De Nederlandse DVD is, net als de film, onder de maat. De frequente storingen in het beeld, alsook de verwassen kleuren gaven me eerder de indruk naar een derde generatie VHS-band te kijken. Kom op zeg, dat kan toch niet! Het zou best kunnen dat er geen beter bronmateriaal beschikbaar is, maar van een distributeur met de naam A-Film mag je toch beter verwachten.