De eerste Draculafilm van het beroemde Hammer House of Horror. En zoals we allemaal weten, zou het niet de laatste zijn. Naar verluidt blijft deze film dicht bij het oorspronkelijke verhaal van de Britse schrijver Bram Stoker. Of dat klopt weet ik niet: Het boek van Stoker staat in mijn boekenkast en ik heb het ooit gelezen, maar ik herinner me vrijwel niets van de inhoud. De film zette twee acteurs op de kaart, wier namen in de loop der jaren synoniem zouden worden met griezelfilms: Peter Cushing en Christopher Lee.
Een jonge Britse onderzoeker, Jonathan Harker, dringt binnen in het kasteel van Graaf Dracula met het doel hem te ontmaskeren als vertegenwoordiger van de Duivel, maar hij wordt verleid door één van de bezeten minnaressen van de Graaf. Als zijn collega onderzoeker - de beroemde dokter Van Helsing - ter plekke arriveert ligt Harker als vampier te slapen in zijn kist. Van Helsing is dus genoodzaakt om de ziel van zijn vriend te redden door hem een staak door het hart te kloppen. Dracula heeft inmiddels de oversteek naar Engeland gemaakt, op zoek naar de maagdelijke verloofde van Harker ...
Deze eerste film rond Dracula is een stuk ernstiger dan de meeste films die zouden volgen. Het vampirisme (en hoe het te bestrijden) wordt volkomen serieus genomen, zelfs zó serieus dat we een heuse scène krijgen met een bloedtransfusie om een vrouw te redden die is geïnfecteerd door het vampiervirus. De film is verassend bloedig voor een productie uit de jaren vijftig en kreeg daardoor te kampen met censuurproblemen. Van de slotscène, waarin het stoffelijk lichaam van Graaf Dracula verdampt in het zonlicht, was tot voor kort geen enkele volledige versie beschikbaar, maar de scène kon uiteindelijk worden gerestaureerd met behulp van een Japanse print die werd teruggevonden in de archieven van een kunstmuseum in Tokyo.
