FlightFlight begint met een scène die op een wat vreemde manier verontrustend is. Een groezelige Denzel Washington wordt na een nachtje wilde seks en sterke drank gewekt door een veel jongere bedgenote, die zegt dat hun vliegtuig over een uur vertrekt. Er is geen tijd voor een uitgebreid ontbijt, en daarom neemt hij een snuif cocaïne om op te kikkeren. Wie zijn die twee? Een zakenman met zijn maîtresse? Wie ze ook mogen zijn, je voelt dat er onheil in de lucht zit. Letterlijk. Washington is een piloot genaamd Whit Withaker, zijn bedgenote een stewardes. Hoewel het hondenweer is, stuurt Whitaker zijn vliegtuig de hoogte in. Alles lijkt goed te gaan, maar bij de landing geraakt het vliegtuig in een duikvlucht. We hebben dan al gezien hoe Whithaker stiekem een paar flesjes wodka heeft omgekieperd in een glas vruchtensap. Het nachtje doorzakken was blijkbaar geen geïsoleerde gebeurtenis: dit is het gedrag van de ware dronkenlap die het onaangename gevoel van een kater bestrijdt met het begin van een nieuwe dronkenschap. Maar Whithaker is ook de beste piloot van zijn maatschappij: dankzij een sterk staaltje stuurmanskunst, weet hij een ramp te voorkomen. Iedereen is vol lof: zonder hem zou het vliegtuig immers zijn gecrasht in drukbevolkt gebied. Whitaker wordt in de media opgevoerd als een held, maar dan volgt de onverbiddelijke uitslag van het toxicologisch onderzoek: op de bewuste morgen, had hij een hoge dosis alcohol en cocaïne in het bloed. Je haren gaan recht overeind staan tijdens de scène van de noodlanding, maar Flight (wat een flauwe titel trouwens) is geen actiedrama, maar het verhaal van een man die niet opgewassen is tegen zijn demonen. Wat we te zien krijgen is een hopeloze zwerftocht door de hel van een alcoholverslaving. Whitaker zegt dat hij wil veranderen, maar eigenlijk vindt hij zijn liederlijke leventje wel best: Hoewel hem een gevangenisstraf boven het hoofd hangt, blijft hij zich dag in, dag uit lazarus zuipen, waardoor hij de taak van zijn advocaat (toegewezen en betaald door de vakbond) om hem vrij te pleiten ernstig bemoeilijkt ... Flight is de beste film in jaren van regisseur Zemeckis (vooral bekend van Back to the Future I-III en Forrest Gump), maar het is vooral Denzel Washington die de aandacht trekt. Hij leek er zich de laatste jaren wat gemakkelijk vanaf te maken, met rollen waar hij zijn hand amper voor hoefde om te draaien, maar in Flight trekt hij alle registers nog eens open. Helaas heeft de film een wat afgezaagd en melodramatisch slot en zijn niet alle bijrollen even goed ingevuld; metname John Goodman overdrijft als pompeuze drugskoerier. Een dieet zou geen kwaad kunnen: hij begint er zo langzamerhand uit te zien als een opgeblazen babyolifant.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |