The Hunger Games: Catching Fire

Katniss en Peeta hebben de jaarlijkse spelen die door de regering van Panem worden georganiseerd gewonnen. Katniss is uitgegroeid tot een symbool van het verzet omdat ze het leven van Peeta heeft gespaard, terwijl er maar één overlevende mocht  zijn. Haar 'bedrog' werd door het publiek aanvaard omdat men dacht dat ze verliefd was op Peeta. President Corolianus Snow wil Katniss elimineren, maar hij vreest dat ze zal uitgroeien tot martelares als hij haar laat vermoorden. Daarom roept hij de hulp in van zijn adviseur Plutarch Heavensbee. Deze stelt voor om een nieuw spel te organiseren waarin louter voormalige winnaars elkaar op leven en dood zullen bekampen ...

Het tweede deel in de reeks is grimmiger dan zijn voorganger. The Hunger Games leek een allegorische voorstelling van de moderne consumptiemaatschappij, met een boosaardige variant op Big Brother als hoogste vorm van amusement. In Catching Fire lijken we te zijn aangeland in de wereld van George Orwell, degene die de term Big Brother ooit introduceerde (in zijn dystopische roman 1984). Het Panem dat we te zien krijgen, lijkt op het voormalige Oostblok: er heerst armoede en honger, opstandelingen verdwijnen, worden vermoord of afgevoerd naar werkkampen, terwijl de president en zijn gevolg leven in weelde en overvloed.

De nieuwe regisseur,  Francis Lawrence, heeft voor dit tweede deel gekozen voor een donker kleurenpalet: de deelnemers dragen zwart-witte kleding en het spel vindt plaats in een afgesloten arena waarin geen zonlicht doordringt. Het spel is dit keer meer dan een gevecht van man tegen man: het wordt gemanipuleerd door een boosaardige spelleider (gespeeld door de onlangs overleden Philip Seymour Hoffman) en zijn bedreigingen in de vorm van giftige mist en agressieve apen.

De opnames van de film moesten enkele keren worden onderbroken. Jennifer Lawrence (inmiddels een wereldster) was niet de hele tijd beschikbaar en bleek bovendien flink wat pondjes te zijn aangekomen. Ze werd op dieet gezet en terug naar de sportschool gestuurd. Donald Sutherland en Stanley Tucci herhalen hun rollen als, respectievelijk, president Snow en de aalgladde presentator Caesar Flickerman. Hoffman voegt een extra dimensie toe aan het verhaal als de doortrapte Plutarch Heavensbee.

Catching Fire is niet alleen grimmiger, ook spannender dan deel 1. Helaas zakt de film in de laatste twintig minuten wat in, met name omdat de pionnen in de juiste positie moeten worden gezet voor de volgende aflevering. De (verrassende) wending aan het slot kan daarom ook niet ten volle worden benut: voordat we ons realiseren wat deze wending inhoudt, is de aftiteling al begonnen.

Noot:

* Voor Orwell, 1984 en Big Brother, zie: Wikipedia.org/wiki/1984

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Wanted (actie / fantasy : 7)
- Hanna (actie / fantasy : 7)
- Harry Potter and the Half-Blood Prince (fantasy / actie : 6.5)
- Gladiator (actie / drama : 8.5)
- Chi bi (Red Cliff) (actie / speelfilm : 8)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie actie eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie fantasy eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10