Kuno is een gelouterd rechercheur in een provinciestad die het niet zo nauw neemt met de regels. Hij is bevriend met Hirotani, de onderbaas van de O´Hara bende. Ze matsen elkaar veel en dat gebeurt open en bloot. Er heerst bijkans anarchie in het stadje, waar twee rivaliserende bendes de dienst uitmaken. Politie, mafia en politiek verdienen flink aan de chaos. Als de gevechten tussen de O´Hara- en de Wakade bende ernstig verhevigen is de maat vol voor de unit die belast is met het bestrijden van georganiseerde misdaad. Een arrogante gast zonder praktijkervaring meent de criminele organisaties wel even te kunnen oprollen. Kuno wordt niet veel wijzer gemaakt, waarop hij Hirotani niet kan waarschuwen voor invallen en dergelijke. De vriendschap bekoelt. Ook met Kuno´s privéleven gaat het niet goed; Zijn vrouw heeft een scheiding aangevraagd. De seniele O´Hara wil de gang ontbinden, geheel naar de zin van de lokale politiek. Deze kunnen de bende niet gebruiken bij hun grondzwendel. Hirotani laat het er echter niet bij zitten... De moraal van het verhaal is dat gangsters en agenten niet veel van elkaar verschillen. Dit klink vrij clichématig, maar dat is het hier niet. De karakters worden goed uitgediept, zonder op een bejaardentempo het verhaal te vertellen. Deze Yakuza film wordt verteld vanuit het perspectief van de rechercheur Kuno. Dit is niet erg, daar hij zich als een gangster gedraagt. De coole jaren ´70 sfeer doet de film ook geen kwaad. Kenkei tai soshiki boryoku is gebaseerd op ware gebeurtenissen in Hiroshima.