Stalingrad (2013)De meeste films over de strijd rond Stalingrad concentreren zich op de zogenaamde ‘vervolgoorlog’: het beleg van de stad door Russische troepen tijdens de harde winter van 1942-1943, waarbij het onverslaanbaar geachte Zesde Duitse Leger werd ingesloten en afgeslacht. De handeling van deze nieuwe Russische film speelt zich af in de eerste fase van de strijd, als de winter nog niet in ingevallen en de Duitsers nog aan de winnende hand lijken te zijn.1942. Om te voorkomen dat de platgebombardeerde stad definitief in Duitse handen valt, lanceren de Russen een wanhopige tegenaanval, waarbij ze de Wolga in kleine boten oversteken. De aanval loopt uit op een ramp (de soldaten worden letterlijk geroosterd in een vuurzee) en vijf vooruitgestuurde verkenners komen samen met een 19-jarige inwoonster vast te zitten in een ruïne midden in de stad. De Duitsers maken zich aanvankelijk weinig zorgen over de paar soldaten die de ramp hebben overleefd, maar dat verandert als één van hen, een doorgedraaide scherpschutter, steeds meer slachtoffers onder de Duitsers begint te maken. In tegenstelling tot voorgaande films over de slag, schetst Stalingrad geen panoramisch beeld van de gebeurtenissen, maar blijft de aandacht gericht op een beperkt aantal burgers en soldaten. De nadruk ligt daarbij op de vijf Russische soldaten en de vrouw in hun gezelschap, maar er is ook aandacht voor een officier van de Wehrmacht die verliefd wordt op een plaatselijke schone die hij tot zijn maitresse heeft gemaakt. Hij doet alles om de jonge vrouw te beschermen, tegen zowel Duitse als Russische agressie. De regie van Stalingrad was in handen van Fedor Bondarchuk, de zoon van Sergei Bundarchuk, de regisseur van het zes uur durende epos Voina y Mir (Oorlog en Vrede), naar de monumentale roman van Lev Tolstoj. De film wordt gepresenteerd als een raamvertelling: vanuit het heden vertelt een Russische reddingswerker het verhaal van de vijf soldaten en de jonge vrouw. De vrouw is blijkbaar zijn moeder en de soldaten noemt hij zijn ‘vijf spirituele vaders’; het vrouwelijke personage groeide voor de soldaten uit tot een symbool voor ’Moedertje Rusland’ en zij namen de symboliek zo letterlijk, dat hun leider vreesde dat ze meer voor haar vochten, dan voor het echte vaderland. De personages zijn wat vlak getekend en het middendeel van de film mist spankracht; de zwaar aangezette symboliek is voor niet-Russen vaak moeilijk invoelbaar en leidt ook tot wat kleffe, oversentimentele scènes. Bondarchuk kreeg echter veel lof voor zijn vormgeving; het begin, met de tegenaanval over de Wolga, is een verpletterend spektakel en de beelden van de stad die compleet aan gruzelementen is gebombardeerd, zijn haast ongelooflijk: bij vlagen krijg je het gevoel dat je werkelijk tussen de ruïnes staat. In de bioscoop werd de film vertoond in 3D en zal het effect nog verbluffender zijn geweest, maar ook in het vlakke beeld van de DVD, en op het kleine TV-scherm ziet de film er oogverblindend mooi uit. Andere films over 'Stalingrad' * Stalingrad (1993, Joseph Vilsmaier) * Hunde wollt Ihr Ewig Leben (1959, Frank Wisbar)
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
    |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
