Een complete rapformatie wordt na een concert vermoord. Rechercheurs Gavilan en Calden zijn belast met de zaak. Gavilan is een oude lul die bijbeunt als makelaar. Calden is yogaleraar die acteeraspiraties heeft. Ze hebben gemeen hun politiewerk als een vervelend bijbaantje te zien. Terwijl ze beiden hun niet boeiende privézaakjes proberen te regelen, zitten ze dus met de rapmoorden in hun maag. Het spoor leidt naar Sartain, een Suge Knight achtige platenbaas. Macko van Interne Zaken loopt de boel ook nog eens te dwarsbomen. Hij heeft namelijk nog een vendetta´tje met Gavilan uit te vechten. Macko blijkt zelf ook niet al te brandschoon. Hij en agent Wasley (toevallig de moordenaar van Calden´s vader) blijken huurmoordenaars van Sartain, die zo zijn werknemers wil waarschuwen geen contractbreuk te plegen. Pfff, deze film vermoeit steeds meer naarmate de toevallig- en voorspelbaarheden zich opstapelen. De humor is op een verkeerde manier flauw en het overmatig gebruik van mensen uit de muziekindustrie als acteurs stoorde me ook. Kurupt, Master P, André 3000 en Gladys Knight kunnen echt niet acteren. De twee hoofdrolspelers maken Hollywood Homicide nog enigszins het kijken waard.
