De eerste minuut of 5 zijn de beste van The American. En de enige goede. Hierin is een aantal ongure types een huurmoordenaar op het spoor in Zweden. Deze schiet zijn belagers dood, maar ook zijn vriendin, die nu te veel weet. De professionele doder wordt door ene Pavel (zijn baas?) naar Italie gestuurd, om zich daar in een dorpje schuil te houden.

Eenmaal gesitueerd in spaghettiland verandert de film in een doffe ellende, die nog uiterst ongeloofwaardig ook is. Het eerste wat de hoofdpersoon doet is bevriend raken met de plaatselijke priester. Bovendien begint hij een affaire met, letterlijk, de eerste bde este hoer die hij tegenkomt. De seksscenes die dit oplevert zijn werkelijk niet om aan te gluren; een grote pijnlijke bedoening. Je zou er haast aseksueel van worden.

Dan leest Clooney in de krant dat er een hoerenmoordenaar actief is in het dorpje. Een plus een is twee, zou je zeggen, maar dit gegeven komt verder totaal niet aan bod. Behalve dat Clooney's scharreltje er een beetje bangig van geworden is.

Hoe dan ook, de killer gaat een laatste klus doen. Op bestelling maakt hij van oude auto-onderdelen, nee dat verzin ik niet, een wapen dat zich het beste laat omschrijven als "een gemodificeerde M15" (zijn woorden). Oftewel: Al die ridicule MacGyver onzin was dus nergens voor nodig geweest. Hij had immers ook gewoon een M15 kunnen ombouwen.

Nu lijkt het misschien dat ik loop te muggenziften, maar aangezien het hele scenario van The American op een gele postit past, vallen die paar schaarse details meteen enorm op. Want, Mozes kriebel, wat is deze film ontstellend slecht in het brengen van een verhaal. Sterker nog: De plot is zowat non-existent. Des te knapper dat het gatenkaas is, wat dat aangaat.

Het is Anton Corbijn gelukt om mooie plaatjes te schieten, maar dat is ook wel het minste wat je van deze fotograaf mag verwachten. Voor de rest bakt de Nederlander er helemaal niets van in deze prententieuze poging een misdaadfilm in een Europees arthouse jasje te steken.

Had ik al geklaagd dat er werkelijk niets gebeurt in deze film? Behalve dan een Clooney zonder shirt die push-ups doet. En er zijn, in een romantische bedoelde scene, digitale vlindertjes te bewonderen. Op het einde wordt het titelpersonage, van wie we op het einde nog steeds alleen maar zijn beroep en nationaliteit weten, gedood. Dat had beter direct kunnen gebeuren. Zaadfilm eerste klas.