DreddIn de toekomst heeft de mensheid zich op aarde teruggetrokken in een klein aantal megasteden. Zogenaamde judges zijn zowel agent, rechter als uitvoerder. Judge Dredd is een van de besten en wordt met rookie Anderson op pad gestuurd. Ze reageren op een oproep van drugsgerelateerde moord in een gigantische wolkenkrabber. Bendeleider Ma-Ma heeft hier de touwtjes in handen en heeft er geenszins behoefte aan dat de judges haar drugsproductie platleggen. Er volgt daarop een gigantische oorlog in de megaflat.
Judge Dredd is een stripfiguur uit het Britse tijdschrift 2000 AD. In 1995 verscheen er reeds een eerdere film rond zijn figuur met Sylvester Stallone in de hoofdrol. Deze keer is er voor de volstrekt anonieme Karl Urban gekozen. Hij hoeft nauwelijks te acteren, omdat het karakter van Dredd nogal eendimensionaal is. Er is verder een aardige bijrol van Lena Headey (Cersei Lannister uit Game of Thrones) als doorgedraaide crimineel Ma-Ma. Van een diepgaande plot is er in Dredd geen sprake. Na twee minuten zitten de hoofdrolspelers in de wolkenkrabber en volgt er een aaneenschakeling van schietpartijen. Sommige hiervan zijn alleraardigst, bijvoorbeeld wanneer er met machinegeweren zo ongeveer een hele verdieping uit het gebouw geschoten wordt. Geweld wordt niet geschuwd en bloed vloeit rijkelijk, wat een lekker rauw sfeertje meegeeft aan deze film. Dat is mijns inziens de redding van deze actiefilm, die overigens best wel leentjebuur heeft gespeeld bij het Indonesische The Raid uit 2011. Alle minpunten ten spijt weet Dredd uiteindelijk ruim voldoende te vermaken om dit eindcijfer te rechtvaardigen. Daarbij moet gezegd dat je wel van dit genre moet houden. Toch zou het me niet verbazen als Dredd over twintig jaar een kleine cultstatus heeft opgebouwd.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  |
 |
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |
