In de hoogtijdagen van de Italiaanse genrecinema gedroegen de Italianen zich als de Japanners van Europa: ze bootsten alles na, dus ook James Bond. In Missione Speciale Lady Chaplin speelt krachtpatser Ken Clark speciaal agent Dick Malloy 077, het antwoord van de CIA op 007. Malloy wordt naar Europa gestuurd om de verdwijning van een Amerikaanse onderzeeër te onderzoeken. Het voornaamste aanknopingspunt is de naam Lady Chaplin, toebehorend aan een even verleidelijke als gevaarlijke dame, gepecialiseerd in vermommingen en sluipmoord.
De openingsscène, waarin twee kloosterlingen worden vermoord door een verklede non (!) lijkt een opstapje naar een heerlijk onzinnige Bondparodie, maar de rest van de film is wat serieuzer van toon. Missione Speciale valt niet volkomen ernstig te nemen, maar is evenmin een volbloed parodie, zoals de meeste films in dit genre. Ken Clark is een stoere actieheld (hij deed naar verluidt ook zijn actiescènes zelf) maar een nogal stijve hark als het op acteren aankomt. Om die reden heeft men tussen de talloze actietaferelen door zo weinig mogelijk spelscènes ingelast. Bij iedere stap die 077 zet wordt er een aanslag op zijn leven gepleegd.
De opeenvolging van actiescènes (vechtpartijen, achtervolgingen, kogelregens, etc.) werkt nogal afmattend en hoewel de plot 077 van Madrid naar Parijs en Londen stuurt, zit er amper enige ontwikkeling in het verhaal (gek genoeg sleutelden maar liefst zeven scenaristen aan het script!). De onderzeeër wordt teruggevonden maar de kernkoppen niet en natuurlijk is er een waanzinnige die de alles en iedereen de lucht in wil blazen. Dankzij een slimme keuze van de locaties ziet de film er wel fraai uit. Ook de vrouwen zijn erg mooi. De Lady Chaplin uit de titel wordt gespeeld door Daniela Bianchi en ook Helga Liné en Ida Galli zijn van de partij en zetten een fraai beentje voor.
