Wade Wilson lijkt zijn leventje goed voor elkaar te hebben nadat hij is getrouwd met Vanessa. Dan wordt er ongeneeslijke kanker bij hem geconstateerd. Hij besluit mee te doen aan een experimentele behandeling, maar belandt daarbij in handen van psycho Ajax die hem weliswaar geneest maar ook gruwelijk verminkt. Vanwege zijn verminkingen besluit Wade een superheldenpak aan te trekken en zichzelf Deadpool te nemen. Zijn doel: wraak op Ajax.

Deadpool is een stripfiguur van Marvel en uitgebracht als een bijfiguur in de X-Men reeks. Hij komt nadrukkelijk niet in die verfilmingen voor, maar heeft nu dus zijn eigen rolprent gekregen. Waarbij deze overigens wel in het X-men universum wordt geplaatst. En dat hebben ze smaakvol gedaan. 

De meeste superheldverfilmingen bevatten de nodige dosis humor, maar actie voert toch altijd de boventoon. In Deadpool hebben de makers dat bijna op zijn kop gegooid. Niet eerder zagen we een superheldenprent met zo veel grappen, waarvan de meeste ook nog eens de plank raak slaan. De actie is overigens ook niet te versmaden. Sterker nog, niet eerder zag ik zo veel bloed in een film van Marvel.

In de hoofdrol zien we Ryan Reynolds die het al twee keer eerder als superheld heeft geprobeerd (als het titelkarakter in Green Lantern en als Deadpool in Wolverine). Beide keren was het verre van een succes. Nu lukt het hem eindelijk in een goede heldenfilm te spelen en draagt hij deze bovendien ook nog eens door het gros van de komische lijnen te dragen. Hij schuwt daarbij de kritiek op zijn eerdere flopfilms overigens niet. 

Ruimte voor verbetering zit hem vooral in de nogal oninteressante tegenstander van Deadpool. Zijn motieven worden niet echt duidelijk, waardoor het verhaal niet helemaal lekker loopt. Het eindgevecht moet het dan ook vooral hebben van de special effects en niet van enig gevoel van spanning en de wens om de eindbaas neer te halen. Voor Deadpool 2 is dus al bekend hoe het beter kan.