Afgaande op de titel dacht ik een Giallo te gaan bekijken, maar de duivel met zeven gezichten is een kostbare diamant, geen sluipmoordenaar met zwarte handschoenen. Een jonge vrouw genaamd Mary heeft die via een ingewikkelde roof in London in handen gekregen en is ermee naar Amsterdam gevlucht. Haar in Amsterdam wonende tweelingzus wordt voor Mary aangezien en door jan en alleman lastig gevallen. Julie zoekt bescherming bij twee mannen die alletwee een oogje op haar hebben, een gewiekste advocaat en een charmante avonturier, maar al snel blijkt dat beiden ook vooral in de diamant zijn geïnteresseerd ...
Il Diavolo, etc. werd grotendeels opgenomen in Nederland. Naast het Rembrandtplein (in de bioscoop draait 'De rechter- en de Linkerhand van de Duivel’) vormen het Circuit van Zandvoort en de Loosdrechtse Plassen pittoreske locaties, terwijl de finale is gesitueerd in en rond een windmolen. Het is zo’n film waarin niets of niemand te vertrouwen valt, zelfs de diamant niet. En is Julie eigenlijk wel Julie, of is ze stiekem Mary? Er lijken voldoende elementen voor een vlotte avonturenfilm, maar het tempo is aan de lage kant en tot aan de laatste 20 minuten gebeurt er niet zo heel veel; het slot is dan wel weer spectaculair (en verrassend gewelddadig).
Carroll Baker - die beiden zussen speelt - was een voormalige seksbom die in Europese genrefilms een tweede carrière had. Op haar veertigste ziet ze er nog goed uit en ze loopt voortdurend rond in minirok of hotpants. Ook Stephen Boyd (bekend uit Ben Hur) is een verrassende verschijning, en een teken dat de film met een tamelijk ruim budget werd gemaakt. Verder zien we veel bekende gezichten uit de Italiaanse genrecinema: George Hilton is de avonturier en een zwaar gesminckte Franco Ressell speelt zowaar een Amsterdamse smeris.
Geen grote (genre)cinema, maar dankzij de rolbezetting en de locaties scoort de film nipt een voldoende.