Tijdens een autoritje heeft Roy Neary een bijzondere ervaring: een fel licht schijnt op zijn auto, de tijd lijkt bijna stil te staan en zijn gezicht raakt verbrand. Andere mensen in Amerika hebben vergelijkbare ervaringen. Bovendien worden er door mensen vreemde lichteffecten in de lucht waargenomen. Na deze gebeurtenis begint Roy zich vreemd te gedragen. Hij is geobsedeerd door een foto van een berg en krijgt de urgente drang om op zoek te gaan naar deze mythische plaats. Hij blijkt bovendien niet de enige te zijn. Het leger heeft inmiddels veiligheidsmaatregelen genomen, maar Roy weet deze te ontwijken. Dan ontdekt hij de ware aard van deze specifieke locatie; buitenaardse wezens blijken periodiek de aarde te bezoeken.
Dat Close Encounters of the Third Kind een enorme klassieker is in de filmwereld en specifiek binnen de scifi is een understatement. Ondergetekende had deze film echter nog nooit gezien, dus ontdekt pas veertig jaar later of alle lauweren terecht zijn. Om te beginnen valt op dat de handtekening van regisseur Steven Spielberg overduidelijk is. Dat is onder andere terug te zien aan de grafische effecten en aan de speelse weergave van bijvoorbeeld de ontvangst van de aliens of de obsessie van Roy Neary. Net als veel ander werk van Spielberg is Close Encounters een makkelijke film om te kijken, met vermakelijke dialoog en voldoende momenten van opwinding om nooit verveeld te raken.
Toch is wat mij betreft niet alles koek en ei met deze film. Er hangt gedurende de gehele speeltijd een sfeer van onvoorspelbaarheid over wat er nu precies aan de hand is met de aliens. Dat gevoel wordt echter nauwelijks omgezet in daadwerkelijke interactie. Pas in de laatste tien minuten wordt duidelijk hoe de vork in de steel zit. En tja, ik moet bekennen dat ik dit toch een beetje vond tegenvallen. Zonder al te veel weg te willen geven, voelt het nogal als een anticlimax dat de aliens alleen op aarde zijn om wat uit te wisselen met de mensheid. Typisch een geval van een film die sterk begint en zwak eindigt, vandaar ook mijn relatief lage beoordeling.