In een toekomstige wereld heeft Peter last van terugkerende dromen waarin buitenaardse wezen de aarde aanvallen en zijn familie doden. Deze nachtmerrie komt uit als er inderdaad aliens komen die slechts een doel hebben: de mensheid uitroeien. Peter vlucht samen met zijn vrouw en dochter door een verwoeste stad, waarbij ze de ene bedreiging na de andere moeten zien te overleven.

Veel inspiratielozer dan Netflix' Extinction krijg je je science fiction dit jaar niet opgediende. Tegen een ongeloofwaardige achtergrond van matige special effects lopen acteurs zonder emoties van het ene cliché naar het volgende. Tenauwernood overleven ze een aanval, twee seconden later vindt er een volgende plaats, die - je raadt het al - ook net aan wordt overleefd. Zo kabbelt Extinction zo'n 90 minuten voort waarbij er van verhaalprogressie geen sprake is. Snel weer vergeten is mijn advies.