Bankier van het verzet vertelt het verhaal van de gebroeders Van Hall, twee bankiers die tijdens WOII verantwoordelijk waren voor de financiering van het Verzet. De film begint in 1942, als Walraven 'Wally' Van Hall wordt gevraagd om een constructie te bedenken om het Verzet te financieren. Samen met zijn broer Gijs zet hij een speciaal fonds op en dankzij het vervalsen van zg. promessen (een soort obligaties) weten de broers meer dan 50 miljoen gulden bijeen te brengen. Gaandeweg worden de risico's zij nemen echter steeds groter en uiteindelijk wordt het de vraag of de Geallieerden op tijd zullen komen om de gebroeders Van Hall uit handen van de Duitsers te houden ...
De film was een kassucces en werd bekroond met vijf Gouden Kalveren, maar historici plaatsten kanttekeningen bij het beeld dat wordt geschetst. Het vervalsen van promessen en het verdelen van geld, zaken waar de Van Halls zich voornamelijk mee bezighielden, staan niet borg voor opwindende cinema. Om die reden heb regisseur Joram Lürsen en scenarist Thomas van der Ree een reeks actiescènes door de film gestrooid, die er soms met de haren zijn bijgesleept. Om de spanning te vergroten, werd de rol van collaborateur Rost van Tonningen (Pierre Bokma) sterk uitvergroot: er wordt gesuggereerd dat hij de broers vanaf het begin op de hielen zat, terwijl hij in werkelijkheid nooit enige verdenkingen in hun richting heeft gekoesterd.
Bankier van Verzet biedt aardig vermaak, maar viel mij na alle bekroningen toch tegen. Visueel is de film een plaatje en men zou de historische 'fouten' door de vingers kunnen zien: dit is immers een film, geen historische studie. Maar het tempo ligt aan de lage kant en er wordt te vaak gebruikt gemaakt van doorzichtige symboliek. Een dieptepunt vormt de uiteindelijke arrestatie van Walraven van Hall: de regie laat die arrestatie via cross-cutting parallel lopen met een klauterpartij van het zoontje van de bankier, en net op het moment dat papa tegen de grond wordt gedrukt, valt zoonlief natuurlijk uit de boom. Dat is je reinste kitsch en kermis.
