Na De Zaak Alzheimer (2003, Erik van Looy) en Dossier K. (2009, Jan Verheyen) is Het Tweede Gelaat de derde film rond het door Jef Geeraerts geschapen speurderduo Vincke en Verstuyft, gespeeld door Koen de Bouw en Werner Desmedt. De twee eerdere films waren nogal verschillend qua toonzetting (Alzheimer eerder sfeervol, Dossier K. meer op actie gericht), maar beide waren zeer bevredigende producties. Het Tweede gezicht is een teleurstelling.
De film is gebaseerd op Double Face, een roman uit 1990, maar alleen het uitgangspunt is gehandhaafd: Vincke en Verstuyft worden geconfronteerd met een reeks onthoofde lijken die op de Kalmthoutse Heide zijn begraven. De zoektocht verloopt echter anders en de film komt met een heel andere dader op de proppen. Er is ook een sexy personage (gespeeld door Sofie Hoflack) in het verhaal gesmokkeld, blijkbaar om de film in de richting van een Vlaamse variant op Basic Instinct te sturen: Verstuyft valt voor de dame - hij denkt dat ze over informatie over de dader beschikt - en gaat tegen alle regels in een relatie met haar aan.
Geeraerts geloofde dat seriemoord sociale oorzaken had en hield de kapitalistische Amerikaanse samenleving verantwoordelijk voor het verschijnsel. De roman was daarom sterk anti-Amerikaans getint. Die sporen zijn netjes uitgewist, maar scenarist Carl Joos heeft veel meer overboord gekieperd: Het hoogtepunt van de roman was het gesprek met de dader na diens arrestatie (Geeraerts had zich grondig laten voorlichten door de profilers van de FBI): daar is in de film niets van over, omdat we een heel andere dader hebben, die bovendien niet in het profiel lijkt te passen. Zelfs de titel heeft door deze wijzigingen geen enkele betekenis meer.
Het Tweede Gelaat is een raar brouwseltje van geslaagde en mislukte elementen. Sofie Hoflack doet het leuk in haar Sharon Stone-achtige rol, maar er is ook een mislukte bijrol voor de komiek Chris van den Durpel. Een achtervolging over de daken van Antwerpen ziet er aardig uit (al is de scène afgekeken van Peur sur la Ville met Jean-Paul Belmondo), maar helaas volgt op die achtervolging nog een schietpartij op de rommelmarkt, die even rommelig oogt als de markt zelf. De film deed het overigens heel aardig aan de kassa, dus misschien komt er wel een vierde Vincke & Verstuyft