Hercule Poirot is een vermaard, zelfingenomen detective. Door middel van simpel deduceren lost hij de meest gecompliceerde zaken op. Zo ook aan boord van de Orient Express. Als de trein stilstaat, omdat er puin op de rails ligt, wordt ene Ratchett vermoord, die overigens Ratchett helemaal niet was. Poirot is erven overtuigd dat de moordenaar(s) nog aan boord van de trein is/zijn. Hij hoort alle passagiers van de wagon, die allen op een motief voor de moord vallen te betrappen. Ogenschijnlijk hebben al die potentiële verdachten echter tevens een alibi...
Hoewel ik het gelijknamige boek van Agatha Christie niet heb gelezen, valt het me op hoezeer het verhaal is gemoderniseerd. Dit irriteert ten zeerste, daar de moderne verwijzingen volstrekt irrelevant zijn voor de plot. Terug naar dat verhaal. Het hele 'Cluedo' sfeertje spreekt me totaal niet aan. Dit is wellicht een aardig filmpje om de hersenen van zwaar dementerende mensen te trainen, maar mijn rap afstervende grijze massa is nog veel te ontwikkeld om niet heel snel te ontdekken hoe de zaak in elkaar steekt. Wat ook ergerlijk is, is dat Poirot niet naar de politie gaat met zijn bevindingen, enkel omdat het slachtoffer zo´n eikel was.
Naast het verhaal zijn de regie en het acteerwerk zwaar ondermaats. Slechts Alfred Molina ontstijgt dat niveau. Er is werkelijk alles aan gedaan om de kijker te vervelen. Blindelings zal ik een ieder één van de andere versies aanraden, mocht er behoefte zijn aan het kijken van een Murder on the Orient Express verfilming.
