Moeder heeft bijna een zenuwinzinking. Niet zo vreemd, want ze heeft vijf kinderen: Een tutje, een stoner en drie ondermaatse pestkids. Ze is wel toe aan een vakantie en gaat drie maanden naar Australië. Een oude tang fungeert als babysitter. Spoedig gaat ze dood aan een hartaanval. Vrijheid, blijheid zou je denken. Niets is minder waar. Er moet brood op de plank komen. De oudste dochter des huizes, Sue-Ellen, werpt zich op als de matriarch van het huishouden en gaat een baan zoeken. Dankzij een vervalst c.v. krijgt ze een goede baan bij een mode-bedrijf. Ondertussen is ze verliefd op een gast die werkt bij een fast-food restaurant. De stress die haar nieuwe leven met zich meebrengt gaat haar echter niet in de koude kleren zitten... Schitterend hoe films ons altijd een en ander kunnen leren over belangrijke zaken. In dit geval krijgen we les over verantwoordelijkheid nemen en het feit dat dingen niet zomaar komen aanwaaien. Deze subtext was moeilijk om niet te spotten, omdat deze ´komedie´ je niet al te veel bezighoudt met lachen. Helaas voor Don`t Tell Mom the Babysitter`s Dead is dat wel waar ik een humoristisch bedoelde film op beoordeel. Een dikke onvoldoende valt de film dus ten deel.
