Louis de Funès speelt in deze film wederom de eigenzinnige gendarme Cruchot. Deze keer krijgt hij te maken met buitenaardse wezens, die in een vliegende schotel naar Frankrijk zijn gekomen om de mens te bestuderen. Het zijn superieure wezens die de gedaante van mensen kunnen aannemen. Ze zijn slechts te herkennen aan het feit dat ze olie drinken en blikachtig klinken als je op ze slaat. Als ze infiltreren in het politiebureau is Cruchot vastberaden de aliens te ontmaskeren, ook al gaat zijn huwelijk er onder lijden.
Hoewel enorm voorspelbaar, blijven de persoonsverwisselingen geinig. Zo gaat Cruchot de buitenaardse wezens in hun reet steken met een priem, maar heeft dan uiteraard per abuis zijn collega´s wat aangedaan. Deze denken dan ook dat Cruchot gek geworden is. Gelukkig wordt per toeval ontdekt dat de aliens gaan roesten als ze in contact komen met water, dus gaan de gendarmes de hele stad natspuiten met water...
Films met Louis de Funès zijn bijna zonder uitzondering extreem flauw, maar deze man was naar mijn mening een exceptioneel komisch talent. Wellicht speelt mijn jeugdsentiment ten aanzien van zijn films ook een rol in mijn positieve beoordeling.