DoomHet is weer eens zover, het is feest op Mars. Een aantal wetenschappers in een geheim laboratorium is namelijk afgeslacht. Een team Amerikaanse soldaten gaat er naartoe om te kijken wat het probleem is. De gedode wetenschappers blijken weer tot leven te komen als monsters en dan de soldaten aan te vallen. Afknallen dus die gasten. Ook andere monsters blijken huis te houden in het lab, maar deze laten zich moeilijker neerschieten. Objectief beschouwd is Doom een zeer matige film in het straatje van Resident Evil en Jason X. Het acteerwerk is zwaar onder de maat (vind je het gek met The Rock in de hoofdrol?), er is nauwelijks een verhaal aanwezig, feitelijk is dit gewoon een film voor mannen met minder herseninhoud dan een walrus. Toch heeft Doom zeker wel eens zijn momenten waarop het weet te vermaken. Natuurlijk niet tijdens allerlei sentimenteel gejank of ethische vraagstukken (waarom die altijd in dit soort films moeten zitten is mij ook een raadsel), maar wel tijdens de vrijwel continue actie.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DoomLaat ik eens eigenwijs mijn recensie beginnen door te zeggen dat ik het niet eens ben met de recensie van Boobema: Dit is niet een film die gevuld is met lompe actie. De eerste helft van de film is door gebrek hieraan namelijk een enorme afknapper: dit deel is meer een thriller te noemen. Een erg slechte thriller, want alle schrikmomenten bestaan uit een oplettende soldaat die vervolgens van achter in één filmframe doodgemaakt wordt (tja-tjak-dood). Natuurlijk wordt er daarbij wat in het wilde weg geschoten en zien we vervolgens een andere soldaat die elders het voorval hoort via zijn walkietalkie: What happened? Man down! Dat noem ik geen lompe actie, maar een slechte poging om de film spannend te houden bij gebrek aan budget. De enige sterke scene komt aan het eind, waarbij de hoofdrolspeler uit het perspectief van een first person shooter rondloopt en een aantal zombies (zombies?!?) neermaait. De motorzaagscene hierin valt dan weer tegen, want daarbij verwacht ik dat ingewanden en bloed tegen de kameralens spatten. Niet dat het beest ervanaf komt met een krasje en later doodgaat door een kogeltje. Als je het geniale spel Doom verfilmt, dan verwacht ik een spierbundel die massa`s monsters op afgrijselijke wijze neermaait. En dan verwacht ik een grote rode zwevende bol. En dan verwacht ik ook de BFG (big fucking gun) die in een grote ruimte wordt geschoten waarbij tientallen monsters krijsend tot een groen drapje worden gesmolten. Niet een BFG die kansloos op een gat in de muur wordt geschoten waarbij een baksteentje smelt en het monster niet eens doodgaat. Die gozer moet eens wat meer Doom spelen, want hij kan er geen drol van. Dus laten wij deze film gewoon vergeten, net als Resident Evil en Alien vs Predator. Uit respect voor het orginele spel dat samen met Wolfenstein een ware revolutie teweeg bracht in de spellenwereld, sluit ik deze recensie af met een paar mooie screenshots van de eerste versie van het spel!
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobers: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |