Don Johnston wordt gedumpt door zijn (zoveelste) vriendin. Terwijl zij wegloopt wordt er een brief bezorgd met daarin de boodschap dat John een zoon heeft en dat die naar hem op zoek is. Hij weet niet wat hij er mee aan moet, maar onder druk van zijn buurman en tevens beste vriend besluit hij al zijn exen die hij in de tijd had dat zijn zoon geboren zou moeten zijn af te gaan, op zoek naar clues om de waarheid te ontrafelen. Zijn exen leiden niet echt een standaard leventje, zo is eentje nog vrijgezel en erg sexy ,met een dochter die een man van middelbare leeftijd ook wel aantrekkelijk vindt, een ander is dierencommunicator en die heeft dus een praktijk waar ze mensen met huisdieren helpt een betere band met hun huisdier te krijgen d.m.v. communicatie met het dier en weer een ander woont helemaal afgelegen tussen een stel niet al te slimme metalheads. Veel meemaken doet Don dus wel, maar echt verder komen in zijn zoektocht? Nee, dat kun je niet echt stellen.
Bill Murray speelt wederom de rol die hem zo op zijn buik geschreven is, nl. die van een man van middelbare leeftijd die in allerlei droogkomische situaties verzijld raakt en die zijn eigen leven niet geheel meer in eigen hand heeft. Dat doet die in deze film wederom goed en ook zijn tegenspelers/speelsters leveren een puike acteerprestatie. De sfeer die wordt neergezet is ook goed te noemen, maar toch ontbreekt er het een en ander. Zo werden de thema`s niet goed ingepakt, waardoor de boodschap van de film niet echt iets in je losmaakt en je ook niet geraakt wordt door het verhaal. Het gebodene verveelt eigenlijk nooit, maar echt boeien doet het ook niet, vandaar een kleine voldoende.
