Anton Tobias is een lamstraal zoals velen van ons vast ook wel in hun omgeving kennen. Hij is in geen maanden naar school geweest en zijn dagbesteding bestaat uit het hangen op de bank, slechte televisieseries kijken en vooral heel erg veel blowen. Anton is zo`n grote lamstraal, dat hij het niet eens opmerkt dat zijn ouders al een paar dagen verdwenen zijn. Deze blijken door Anton`s rechterhand (letterlijk zijn rechterhand!) om het leven te zijn gebracht. De hand wordt door Anton namelijk zo weinig gebruikt dat deze bezeten is door de duivel. Niet alleen heeft Anton`s hand zijn ouders op brute wijze om het leven gebracht, ook Anton`s beste vrienden worden afgeslacht. Gelukkig voor Anton komen zijn vrienden weer tot leven als zombie, zodat ze hem kunnen vergezellen naar het eindbal van school. Omdat zijn hand hierbij geen bruikbare aanwezigheid is, besluit Anton deze af te hakken. De hand blijkt los echter ook te kunnen leven en gaat naar het schoolbal, alwaar deze Anton`s vriendin wil vermoorden. Samen met een voodoo-priesteres, de metalgast van school en zijn twee zombiemaatjes moet Anton proberen zijn eigen hand te stoppen.
Behoorlijk flauwe komedie met aardig wat bloedeffecten en andere horror-elementen. Nadat het even duurt voordat alle karakters zijn geïntroduceerd, komt Idle Hands goed op gang. Niet alleen valt er enorm veel te lachen om de enorm flauwe en absurde situaties waarin Anton beland vanwege zijn bezeten hand, er zijn ook genoeg ingrediënten om de horrorliefhebber te laten genieten. De acteerprestatie van Devon Sawa is behoorlijk goed te noemen, zeker omdat het daadwerkelijk lijkt alsof zijn hand een eigen wil heeft. Wanneer hij naar bed kan gaan met zijn vriendinnetje, maar dit uit verlegenheid niet durft, zorgt Anton`s hand ervoor dat er heftige seks wordt beleefd. Ook zorgt zijn afgehakte hand ervoor dat zanger Dexter Holland van pretpunk-bandje The Offspring wordt gescalpeerd. Anton`s vrienden zijn in hun rol als zombie ook uitermate vermakelijk, zeker omdat deze nog rondlopen met de wonden van hun brute moorden. De ene loopt continu rond met een half bierflesje in zijn kop, terwijl de ander met hoofd in handen loopt, totdat zijn hoofd op een saté-prikker in zijn nek wordt gedaan. Voor diepgang hoef je Idle Hands niet op te zetten en het magere subplotje met de voodoo-priesteres had van mij dan ook achterwege mogen worden gelaten. Al met al zorgt deze komedie voor een uitermate vermakelijke filmavond, die zeker met een jointje in de hand extra aantrekkelijk wordt.
