À bout de souffleIk ben niet te beroerd om af en toe blindelings een klassieker aan te schaffen. Slecht zijn ze namelijk zelden. Dit geldt ook niet voor À Bout de Souffle, de eerste film in het genre nouvelle vague (wat dat ook moge betekenen). Een topper is de rolprent in mijn optiek evenmin. De film schijnt cinematografisch baanbrekend te zijn, als ik de verhalen mag geloven. Met bepaalde regels breekt Godard ongetwijfeld; hij is waarschijnlijk de uitvinder van de jump cut, een veelvuldig gebruikte techniek in À Bout de Souffle. Deze gefragmenteerde manier van filmen past wel bij de prent, maar bij het verkiezen van vorm boven inhoud gaat Godard naar mijn mening lichtelijk de mist in. Er gebeurt namelijk bijzonder weinig. Voor de plaatjes is dus wel veel oog en indien je daarnaar op zoek bent in plaats van een goed uitgewerkt plot, zit je geramd bij deze film. Erg jammer vind ik vooral de oeverloze zeikscènes in bed tussen Belmondo en Seberg; er wordt niet eens geneukt, maar enkel gekletst over de meest triviale zaken die je kunt bedenken. Spijtig, want de film begint en eindigt intrigerend. Belmondo speelt een voortvluchtige crimineel, gemodelleerd naar Humphrey Bogart. Onderweg ruimt hij een smeris uit de weg. Eenmaal aangekomen in Parijs ontvouwt zich de nauwelijks boeiende romance tussen zijn personage en een Amerikaanse die op irritante wijze Frans spreekt. In Parijs blijft zowel hij, als de film veel te lang hangen. Uiteraard heeft hij de politie in zijn nek hijgen, maar dat schijnt hem niet echt te boeien. Hij wil de chick overtuigen met hem mee te gaan naar Rome, maar zij heeft hier geen oren naar. Sterker nog, ze ontpopt zich als een femme fatale, maar dat is vooral iets dat Belmondo zelf laat gebeuren...
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Yahhrrrrm: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |