Deze film is losjes gebasseerd op echte gebeurtenissen omtrend de gijzelneming van een aantal athleten door moslimextremisten tijdens de olympische spelen in Duitsland. Als tegenreactie stuurt de Israëlische geheime dienst Mossad allerlei hitmen achter de breinen van deze actie aan om ze één voor één te vermoorden. Deze mannen worden afgrijselijk verromantisseerd neergezet. Vooral Eric Bana, de leider van het groepje die natuurlijk erg liefdevol getrouwd is en een kind op komst heeft. De tweede aanslag weten ze zelfs op tijd te stoppen om een klein meisje te redden, aaaah! Als het onschuldige meisje veilig is, kan de moslimopa met gerust hart opgeblazen worden. Natuurlijk wil Steven Spielberg doen overkomen alsof hij een onpartijdige film maakt. Maar ik vind dat er tot ergernis toe veel verromantisering plaats vindt. Na een bodycount in de tientallen, is hij zelfs warmbloedig genoeg om niet vreemd te gaan met een bloedmooie vrouw. En waarom ziet hij telkens de afslachting die de moslims aanrichtten onder de athleten voor zijn ogen flitsen als hij droomt (en neukt) terwijl hij hier zelf niet bij was? Waarom ziet hij niet de slachtpartijen voorbijflitsen die hij zelf aanricht?
Ik heb me eraan zitten ergeren allemaal. Net als aan al het gejank over het eindelijk hebben van een Joodse staat en het breken van brood. Slechts een paar minuutjes van deze 164 minuten durende never ending story wordt gespendeerd aan de miserabele omstandigheden waarin de Palestijnen moeten leven. Dit gebeurt in een korte conversatie die Eric heeft met een moslim. Geen beelden. Anyway, dit ten spijt zou de film natuurlijk op andere vlakken goed kunnen zijn. Maar helaas ook hier bakt het er weinig van en is het erg slaapverwekkend. De karakters van de hitmannen komen nauwelijks uit het stof en zouden ook niet boeiend zijn als ze wel goed geacteerd zouden zijn. De gemiddelde misdaadfilm doet dit een stuk beter. De aanslagen op de moslimbreinen zijn overwegend saai te noemen. Na ongeveer 3 of 4 was mijn hoop op een indrukwekkende moord vervlogen en moest ik verveeld de 11 moorden aftellen. Gelukkig komen ze niet verder dan 7. Sommige acties zijn bovendien erg vergezocht. Hoogtepunt hiervan is de moord in een achterafgelegen Nederlandse woonboot. Hierbij komen ze fietsend aan en hebben ze pistolen in de vorm van een fietspomp. Zout toch op man, ga James Bond maken ofzo. Spielberg heeft natuurlijk flink ge-googled op "typical dutch".
Het enige positieve wat ik kan opnoemen over deze film, zijn de sfeervolle settings in de verschillende hoofdsteden waar ze opereren. Voor de rest bestempel ik het tot baggerfilm van het jaar. Maar het jaar is nog jong, dus je weet maar nooit wat voor poep er nog meer om de hoek zal komen kijken.
