Zeven mensen zitten opgesloten in kubussen. Deze kubussen zijn met elkaar verbonden door een soort deuren en elke kubus heeft er hier zes van. Sommige kubussen zijn veilig, andere bevatten dodelijke boobytraps. De mensen hebben geen flauw idee hoe ze in de kubus beland zijn. Allerlei samenzweringstheorieën doen de ronde, maar niemand weet ook maar iets. Wat wel opvalt is dat ze allemaal een andere achtergrond hebben, waardoor ze het idee hebben dat ze er met een doel zitten. Zo is er een arts, een wiskunde studente, een politieagent en een geestelijk gehandicapte. Op de deuren staan een soort codes wat de groep doet denken dat er een logica achter de kubussen zit. Door wiskundig na te denken ontdekken ze een soort van patronen. Doordat de kubussen echter willekeurig lijken te verschuiven, is het erg moeilijk voor ze de patronen te achterhalen. Bovendien ontstaan er onderlinge ruzies tussen de figuren, waardoor ontsnappen geen makkie is. Hun geklooi zorgt ervoor dat sommigen doodgaan. Uiteindelijk weet slechts één iemand de uitgang te bereiken.
Het concept van Cube is behoorlijk origineel te noemen. Er worden bij de kijker veel vragen opgeroepen over het waarom van de kubussen en de reden waarom ze erin zitten. Antwoorden op deze vragen worden echter niet geboden, waardoor Cube een behoorlijk vage film is geworden. Jammer is het dat het originele concept om zeep wordt geholpen door de standaardinvulling van het verhaal. Clichés worden niet geschuwd in de ontwikkeling van de onderlinge relaties tussen de gevangenen. Hiernaast is ook het acteerwerk van alle personen zeer matig te noemen. Deze elementen, plus het feit dat het beeld erg donker is, zorgen ervoor dat je niet echt mee gaat leven met de gebeurtenissen in de kubussen. Er had veel meer aandacht moeten worden besteed aan de achtergrond van de kubus, in plaats van in te gaan op vervelend gezeur van vooral de vrouwen en hun gezeik op hun lotgenoten. Hoewel ik niet kan zeggen dat Cube een vervelende film is, is er ook niet van een topper te spreken. Het feit dat de film voor weinig geld is opgenomen en inmiddels een soort van cultstatus heeft bereikt, doet mij ook niet positiever over het gebodene denken. In 2002 is er een afgrijselijk vervolg, Cube 2: Hypercube, gemaakt, in 2004 gevolgd door het derde deel, genaamd Cube Zero. Deze laatste film schijnt meer uitleg te geven over het hoe en waarom van de kubussen.
Het verhaal kan je bij Boobema lezen! Een `grappige` bijkomstigheid aan de film is het feit dat zowat evenveel mensen doodgaan doordat ze met elkaar gaan vechten als dat er bezwijken aan de boobytraps in de cubes. Samenwerking blijkt erg moeilijk. Van de ene kant begrijp ik dat de film een beetje verheven is tot cultfilm. Ten eerste omdat het concept orgineel is. Ten tweede aangezien er behoorlijk veel `culterig` geluld wordt over bijvoorbeeld de zin van het leven, hoe verrot de wereld is en hoe dom de mensen zijn. Maar van de andere kant vind ik het ook vreemd, want de film is verder een standaard thriller die vrij goedkoop en met slechte effecten en verlichting in elkaar is gezet. Maar dit ten spijt, vermaakt de film wel continu. Ik denk echt dat de absurde setting hier erg veel toe bijdraagt. En daardoor verdient de film als geheel een voldoende!
