Lord of War"Er zijn meer dan 550 miljoen vuurwapens in de wereld. Dat is een vuurwapen voor elke twaalf mensen op onze planeet. De enige vraag is: Hoe zorgen we ervoor dat de andere elf ook een wapen krijgen?" Met deze zin opent de in Amerika wonende Oekrainiër Yuri Orlov de misdaadfilm/-documentaire Lord of War. Nadat hij op jonge leeftijd naar Amerika is gekomen ziet Yuri al snel in dat er weinig kansen voor hem zijn in de maatschappij. Waar echter wel altijd vraag naar is, zijn wapens. Op amateuristische wijze verhandelt Yuri zijn eerste uzi`s aan een paar lokale gangbazen. Langzaam maar zeker weet hij zich op te werken tot een van de grootste spelers ter wereld. Hij verhandelt geweren voor vrijwel alle conflictgebieden in de wereld en ziet het geld met bakken binnenstromen. Een shot waarin we de lege hulzen uit een machinegeweer zien vliegen met het geluid van een rinkelende kassa typeert de manier waarop Yuri aan zijn miljoenen komt. Yuri is niet alleen een goede verkoper, hij is ook een goede onderhandelaar. Door wat smarttalk weet hij de knappe Ava, een model en actrice, voor zich te winnen. Zijn privé-leven weet hij goed gescheiden te houden van de zaken. Een speelgoedpistooltje van zijn zoon gooit hij onmiddellijk in de prullenbak. Yuri`s echte breakthrough naar het grote geld komt met de val van de Sovjetunie. De omschakeling van het communistische regime heeft ervoor gezorgd dat er geen controle meer plaats vindt op militaire basissen. Met zijn Oekraïense achtergrond en een oom in het leger weet hij voor weinig geld gigantische hoeveelheden wapens en voertuigen op te kopen. Aangezien de rest van de wereld zich toch meer bekommert om de `witte` oorlog in Joegoslavië kan Yuri zonder problemen zaken doen in Afrika, alwaar hij dictatoriale regimes aan wapens helpt, in ruil voor bloeddiamanten. Deze grote stap is echter ook het begin van zijn downfall. De onderhandelingen met president Baptiste van Liberia brengen hem onder de aandacht van Interpol. De idealistische agent Jack Valentine zit hem continu op de hielen en probeert Yuri te pakken op wetmatige fouten. Thuis beginnen mensen ook steeds meer twijfels te zetten bij het onethische handelen van Yuri. Het verkopen van Kalasnikovs aan kindsoldaten, welke direct ingezet worden om etnische zuiveringen mee uit te voeren, brengen Yuri`s vrouw en broer in een lastig pakket. Er zijn twee manieren om Lord of War als film te kunnen waarderen en beoordelen. De eerste is vanuit een ethisch standpunt waarin duidelijk wordt gemaakt dat de internationale wapenhandel een missie zonder einde is. Het probleem hiervan kan gezocht worden bij de wapenhandelaars, de overheden die conflicten starten en natuurlijk bij de gebruikers van de wapens. Yuri wordt in deze film overigens niet weergegeven als een slecht persoon, ondanks de handelswaren die hij verkoopt. Hoewel bij zijn morele denken en handelen zeker vraagtekens worden gezet, is hij buiten zijn werk om een goed persoon. Lord of War geeft aan dat de internationale wapenhandel nooit zal stoppen en dat er in deze handel ook alleen maar verliezers zullen zijn, inclusief de handelaren zelf. Het aanstippen van deze handel zal voor sommige kijkers een eye-opener zijn, enig weldenkend persoon wist dit alles al. Wist je trouwens dat de grootste wapenhandelaren ter wereld (in willekeurige volgorde) Frankrijk, China, het Verenigd Koninkrijk, Rusland en de Verenigde Staten zijn? Notabene ook de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. De tweede manier om Lord of War te bekijken is als een documentaire-achtige film over het leven van een wapenhandelaar. Er wordt inzicht geboden in een wereldje waar veel mensen maar weinig van zullen weten. Op deze manier doet deze film wat (het overigens veel betere) Casino deed voor de casino-wereld in Las Vegas. Verwacht hierbij geen realistisch portret, omdat veel zaken behoorlijk aangedikt zijn. Kwalitatief is er echter niks aan te merken op Lord of War. Nicolas Cage zet een aardige rol neer, bovendien een keer niet als man met psychotische afwijkingen. Hij draagt overduidelijk deze film. Tegenspeler Ethan Hawke is dan ook maar zeer weinig in beeld te zien. De beelden van de film zijn soms prachtig en worden op zijn tijd met enige humor gebracht. Een voorbeeld is als Yuri 24 uur vastgebonden in een steppegebied moet doorbrengen, terwijl zijn vliegtuig daar stil staat. De lokale Afrikanen breken in een soort fast forward achtige stijl zijn vliegtuig tot de grond toe af. Concluderend kan ik zeggen dat ik meer op de tweede wijze naar Lord of War heb gekeken dan de eerste. De morele kwesties omtrent de internationale wapenhandel kunnen me eigenlijk weinig interesseren. Wel wordt er een interessante kijk gegeven in het leven van Yuri Orlov, versterkt door sfeervolle beelden en dito camerawerk. Van een echt geweldige film wil ik ook niet spreken, daarvoor heeft het geheel me net niet genoeg weten te pakken en wordt er soms te veel van de hak op de tak gesprongen. De regisseur heeft naar mijn mening iets te veel ingrediënten in deze film willen gooien, waardoor de focus soms een beetje kwijt raakt. Een bult zul je je aan Lord of War echter niet vallen. Deze rolprent is overigens losjes gebaseerd op waargebeurde feiten en schijnt daarnaast behoorlijke overeenkomsten te vertonen met het Italiaanse Finché c`è guerra c`è speranza uit 1974.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lord of WarIk zal dan ook maar mijn bescheiden mening geven over deze draak, voordat ik de film helemaal vergeet. Met goede moed begon ik eraan want de recensie van Boobema sprak me aan, net als zijn eindcijfer! De beginscene zette al een goede toon: Je ziet uit perspectief van een kogel de weg van fabriek tot lichaam van een pechvogel. Goed gedaan! Toen stond de film gelijk op een 7. Hierna ging het helaas continue bergafwaards, waardoor het eindcijfer uiteindelijk slechts op de helft moet eindigen. De redenen worden al in de recensies van Yahrm en Boobbert genoemd, maar ik haal ze nog maar even aan: Ten eerste is Nicholas Cage totaal verkeerd gecast voor deze film. Hij is veel te lief en veel te watterig om een wapenhandelaar te spelen. Ten tweede is het allemaal wel erg moraliserend, iets waar ik niet van hou. Tenslotte zijn de gebeurtenissen niet erg boeiend te noemen. Ik vind het erg jammer, want met zo'n concept had je iets écht leuks kunnen neerzetten: Iets grofs en indrukwekkends! Maar helaas sijpelt de zoetsappigheid van Hollywood telkens doorheen waardoor het eindresultaat zelfs voor kinderen geschikt is (wat een prima economieles zou zijn).
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobers: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lord of WarLord of War weet op uiterst oppervlakkige en clichematige wijze het vervelende verhaal te vertellen van een verkoper. In het begin is zijn handeltje koek en ei, maar spoedig krijgt meneer een moreel geweten. Hij verhandelt trouwens wapens, maar dat hadden net zo goed stofzuigers kunnen zijn als ik ´s mans oersaaie voice-over mag geloven. Het is toch wat. Wapens blijken mensen te kunnen doodmaken en tsjonge... wat een berg geld wordt daar toch mee verdiend!
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Yahhrrrrm: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lord of WarTwee scenes zorgen ervoor dat dit gedrocht van Andrew Niccol geen één krijgt. De beginscene waarin een kogel gevolgd wordt van de fabriek tot en met de inslag in een lichaam en de scene waarin de broer van Yuri Orlov (Nicolas Cage) afgeknald wordt. Zoals je zult begrijpen zijn er heel wat meer negatieve dingen over deze concha tu madre pelicula te vertellen. Het gaat al mis bij de casting. Nicolas Cage is maar goed in het spelen van één rol, een wat sullige meelijwekkende goedzak ,zoals in Leaving Las Vegas, Bringing out the dead en Matchstick Men. Zo'n rol staat wel heel ver af van de koele stoere harde wapenhandelaar die hij verwacht wordt neer te zetten in Lord of War. Het resultaat is dan ook een lachwekkende acteerprestatie van deze veel te duurbetaalde Hollywoodster. Jared Leto overtuigt nog minder aangezien hij het voor elkaar krijgt geen enkele mimiek in zijn spel neer te leggen. Ook de coole bad motherfuckers uit deze rolprent overtuigen geenszins en dat vind ik toch een hele prestatie, aangezien er volgens mij wel een miljoen Afroamerikanen in de Verenigde Staten rondlopen om zo'n rol overtuigend neer te kunen zetten. Een ander slecht aspect is de ongeloofwaardigheid van het verhaal en dat is toch knap, aangezien de film ons wil laten doen geloven dat alles gebaseerd is op waargebeurde feiten. Nou dat zijn dan wel zwaar verkrachte feiten! De moraal en de boodschap die continu doorklinken zijn een zeer storende factor. Aan het begin zegt Yuri nog iets in de trant van; ik wil alleen mijn verhaal vertellen en niet moraliseren. Nou toen voelde ik het al aankomen. Een ware golf van moraliteit is wat je over je krijgt uitgestort bij het bekijken van dit drama (in alle betekenissen van het woord). Aan mij is dat in ieder geval niet besteed (in tegenstelling tot Boobema). Niccol denkt waarschijnlijk dat hij met Lord of War mensen aan het denken kan zetten, maar voor iedereen met een beetje hersencellen in zijn kop wordt er helemaal niets nieuws vertelt. Als hij het dan nog mooi, leuk of intelligent had ingepakt ,dan werd er misschien nog iets toegevoegd. Als je een film wilt zien waarin eenzelfde moraal naar voren komt, maar die wel goed is uitgewerkt, zou ik Dear Wendy aanraden. Tot slot wil ik nog even kwijt dat een vergelijking maken met het meesterwerk Casino, zoals Boobema dat doet, wat mij betreft meteen aan de zeven hoofdzondes mag worden toegevoegd!
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobbert: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |