We zitten in de toekomst, het jaar 2035 om precies te zijn. De wereld van dan is er een waar robots moderne slaven zijn. Will Smith speelt een smeris van de oude school en heeft een pesthekel aan de dingen. Als er een wetenschapper vermoord wordt, is Will vastberaden om de dader -vermoedelijk een robot- te achterhalen. De robots zijn door hun programmering echter helemaal niet in staat om mensen kwaad te doen. De verdachte robot is echter behoorlijk geëvolueerd en heeft een bewustzijn gekregen. Of zou de evil corporation die de robots bouwt er achter zitten? Van zogenaamd intellectueel stimulerende films ben ik vaker niet dan dan wel gecharmeerd, maar het hersenloze I, Robot wist mij zelfs na een vermoeiende, cultureel verantwoorde dag Parijs niet te bekoren. Dit was van meet af aan al duidelijk. Hoewel ik beter een willekeurige andere Franse zender had kunnen opzetten voor rellende studenten, was ik toch was vastbesloten dit actievehikel met Will Smith uit te kijken. In de ligstand hield ik het nog een dikke vijf kwartier vol, voordat Morpheus met me aan de haal ging. Als de film het einde had gehad dat ik erbij had gedroomd, was I, Robot nog wel een voldoende waard geweest. Dit was daarentegen helaas niet het geval. Voor originaliteit hoef je bij deze film namelijk niet aan te kloppen. In plaats daarvan krijg je standaard-actie en natuurlijk de nodige clichématige ethische dilemma's die voor de ogenschijnlijke diepgang moeten zorgen. Het zal allemaal wel. Er bestaat een karrevracht aan slechtere films, maar kom op zeg, voor die miljoenen die er tegenaan gesmeten wordt mag je toch wel iets enerverenders en/of inventievers verwachten? Een nog triestere constatering is echter dat Will Smith waarschijnlijk de enige persoon ter wereld is die er cooler op wordt in het Frans.
