TamaraTamara is geschreven door dezelfde man die achter de Final Destination serie zit en dat is duidelijk terug te zien. Mix die film met een paar grote scheppen Carrie en je hebt Tamara samengevat. Of ze hetzelfde vermaak biedt als deze twee films kun je hieronder lezen. Maak kennis met Tamara. Een lelijk nerderig meisje, weinig populair op school, maar wel erg intelligent. In haar vrije tijd houdt ze zich bezig met wicca en andere hekserij. Voor haar Engels-lessen heeft ze een werkstuk geschreven over het gebruik van doping bij de sportteams op school. Dit wordt haar door de sportboys niet in dank afgenomen. Ook de populairdere chicks op school vinden haar maar een kutwijf. Daarom zetten een paar leerlingen een plan in werking om haar terug te pakken. Tamara's verliefdheid op de Engels-leraar lijkt eindelijk beantwoord te worden als ze een in scène gezette seksuele ontmoeting met de beste man krijgt voorgeschoteld. Dit willen de leerlingen opnemen om de heks in spé hiermee te kunnen chanteren. Tijdens de ontmoeting ontstaat er echter een worsteling, waardoor Tamara neervalt en dood gaat. In paniek wordt besloten haar lijk maar te begraven. De volgende dag is Tamara echter weer terug op school, tegen alle verwachtingen van de leerlingen is. Ze draagt nu niet meer haar lelijke kleding en is niet meer lelijk, maar ziet eruit als een enorme babe. Ook is ze niet meer zo verlegen, maar een regelrechte vamp geworden. Al snel beginnen er doden te vallen onder degenen die verantwoordelijk waren voor Tamara's dood. Doordat ze net voor ze overleed een toverspreuk had opgeroepen is ze nu een superhuman, die de geesten van anderen kan overnemen. Deze spreuk kan slechts doorbroken worden als Tamara de leraar krijgt. Voordat dit gebeurt moeten er echter eerst nog wat meer doden vallen. De genoemde vergelijkingen zijn u na het lezen van bovenstaand verhaal hopelijk duidelijk. Het gebrek aan originaliteit en het daarmee gepaard gaande déjà vu gevoel maken Tamara tot een niet al te beste film. Toch zitten er best vermakelijke scènes in deze speelfilm, hoewel er wat mij betreft wel wat meer met de in dit geval scherpe bijl gehakt had mogen worden. Bloed vloeit regelmatig maar niet in voldoende mate om de echt zwakke punten als het dunne verhaal en matige acteerwerk te kunnen verhullen. Ook is de ongeloofwaardigheid van vele gebeurtenissen een grote stoorfactor. Na een tijd lopen ze allemaal rond in een ziekenhuis, maar als er een slachtoffer valt is er opeens geen dokter of niemand in de buurt. Het halve ziekenhuis lijkt verlaten te zijn, terwijl de frituurpan (!) 's nachts in de donkere keuken nog wel staat te pruttelen. Tamara's transformatie van nerd naar babe is ook weinig overtuigend, aangezien al vanaf het begin af aan duidelijk is dat ze helemaal niet lelijk is, maar slechts kleding uit het jaar blok aan heeft. Dit soort clichématige foutjes hebben mijn aandacht behoorlijk afgeleid en de kwaliteit van Tamara had een stuk hoger kunnen zijn indien er simpelweg wat minder ingrediënten uit de cliché-pot waren gebruikt. Feitelijk blijft deze film nu -en ik heb dit de laatste tijd vaker bij films moeten constateren- enkel interessant en kijkbaar doordat de hoofdpersoon een appetijtelijk uiterlijk heeft. Aanraden zou ik Tamara niet, maar ik kan toch niet zeggen dat het een heel vervelende film is. Bekijk hem zelf een keer en trek je eigen conclusie.
Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobema: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht |