William Foster (Michael Douglas) staat op een hete dag in de file in Los Angeles. Het enige dat hij wil is zo snel mogelijk naar de verjaardag van zijn dochtertje kunnen. Hij besluit om uit zijn auto te stappen en maar lopend naar huis te gaan. Op zijn tocht naar huis flipt hij echter helemaal en besluit hij sommige onrechtvaardigheden in het dagelijks leven aan te pakken. Dit doet hij echter niet op een softe manier, maar met grof geweld; honkbalknuppels, uzi's, bazooka's en ander geweld. Zijn tocht naar huis is hierdoor dan ook geniaal komisch. Dat geldt een stuk minder voor het andere deel van de film, waarin een bijna gepensioneerde agent achter William aangaat en waarin het gebeuren over de ex van William wordt uitgelegd. Hoewel deze stukken misschien noodzakelijk zijn om een verhaal te kunnen maken, halen ze ook behoorlijk de vaart uit de film. Misschien verwacht ik te veel; een film met alleen maar coole stukken van de 'probleemoplossende' William zou misschien iets te veel van het goede zijn.
